Το πρωτάθλημα των τριών ταχυτήτων και του ενός παικταρά

Θέλοντας να είμαι απόλυτα ειλικρινής – και όχι μετά Χριστόν προφήτης – όχι μόνο δεν περίμενα πως ο ΠΑΟΚ θα ήταν τόσο εντυπωσιακός στο γήπεδο Καραϊσκάκη, αλλά ούτε καν ότι θα μπορούσε να πάρει αποτέλεσμα στο Φάληρο. Λίγο η δική του εικόνα μόλις έξι μέρες πριν απέναντι στην ΑΕΚ, λίγο αυτή του Ολυμπιακού κόντρα σε Γουέστ Χαμ και ΟΦΗ και πραγματικά «έβλεπα» νίκη των Πειραιωτών και τους Θεσσαλονικείς να μένουν πίσω στην κούρσα του τίτλου. Αμ δε... η ομάδα του Λουτσέσκου κατέβηκε σαν «καμικάζι» στον αγωνιστικό χώρο και με έστειλε προσωπικά στον... οφθαλμίατρο. Για να βλέπω καλύτερα.

Η νίκη του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού – και μάλιστα με τον τρόπο που ήρθε - έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους πως ο «δικέφαλος του Βορρά» είναι παρών στην κούρσα του τίτλου. Σε περίπτωση που δεν τα κατάφερνε, θα έμενε οκτώ βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό και επτά από τον Ολυμπιακό. Αυτό το διπλό άλλαξε τα δεδομένα, με τους Θεσσαλονικείς να είναι σε απόσταση βολής και μάλιστα να έχουν στο δεύτερο γύρο και τα τρία παιχνίδια με το πρώην ΠΟΚ στην Τούμπα. Έχοντας ήδη απολογισμό μία νίκη, μία ισοπαλία και μία ήττα στην Αθήνα.

Μετά τους γνωστούς τέσσερις στη μάχη του τίτλου, ακολουθεί το δεύτερο γκρουπ του πρωταθλήματος. Αυτό το γκρουπ ομάδων που θα διεκδικήσει την είσοδο στα play-offs. Λαμία, Άρης και ΟΦΗ ήταν οι τρεις ομάδες που έμοιαζαν μέχρι σήμερα οι επικρατέστερες για την κατάληψη των δύο προνομιούχων θέσεων, όμως πλέον ακολουθεί άλλη μία. Ο Πανσερραϊκός. Για να τα πάρουμε από την αρχή, από αυτές τις τέσσερις, οι «κιτρινόμαυροι» της Θεσσαλονίκης ήταν θεωρητικά ομάδα για πιο ψηλά, όμως η εικόνα στον αγωνιστικό χώρο δεν το αποδεικνύει, με αποκορύφωμα την εντός έδρας ήττα από τον Ατρόμητο. Αντίθετα, η ομάδα της Φθιώτιδας αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος. Όχι μόνο επειδή είναι στην 5η θέση της βαθμολογίας, αλλά κυρίως γιατί το έχει καταφέρει παίζοντας «κανονικό» ποδόσφαιρο, όπως γράφαμε πέρσι μετά την παραμονή της στην κατηγορία. Όπως έκανε και απέναντι στον Παναθηναϊκό, άσχετα που στο τέλος δεν τα κατάφερε και ηττήθηκε με 1-2.

Περίμενα να δω την εξέλιξη του αγώνα του Πανσερραϊκού με τον ΟΦΗ για να ολοκληρώσω τη σκέψη μου. Όχι για να κατατάξω στη συγκεκριμένη κατηγορία τους Κρητικούς, αλλά περισσότερο για την ομάδα του Πάμπλο Γκαρσία. Ο ΟΦΗ είναι ομάδα εξάδας και θα παραμείνει, όμως ήθελα να δω το ταβάνι του Πανσερραϊκού. Αν αυτό φτάνει μέχρι τα play-offs ή αρκείται σε μία άνετη παραμονή. Μετά το 2-1 στις Σέρρες, η απάντηση είναι εύκολη. Οι Μακεδόνες είναι ομάδα από το πάνω ράφι του πρωταθλήματος και να θυμίσω ότι έχουν ματς λιγότερο, που μπορεί να τους φέρει ακόμα πιο ψηλά.

Από ‘κει και πέρα είναι οι ομάδες που θα παλέψουν για την παραμονή στην κατηγορία. Κάποιες θα τα καταφέρουν εύκολα, κάποιες δύσκολα, ενώ στο τέλος δύο θα υποβιβαστούν. Ωστόσο, είναι όλες μαζί στο ίδιο «καζάνι», άσχετα αν κάποιες ξεκίνησαν με μεγαλύτερες βλέψεις (Αστέρας Τρίπολης, Ατρόμητος, Βόλος). Η εικόνα των ομάδων από την 8η μέχρι τη 14η θέση δε διαφέρει και πολύ. Παναιτωλικός και Κηφισιά (παρά την ισοπαλία της με την ΑΕΚ) έχουν για μένα το δυσκολότερο έργο, αλλά ακόμα είναι πολύ νωρίς και οι διαφορές – βαθμολογικές και μη – είναι ελάχιστες.

Για το τέλος άφησα την αναφορά μου στον Γιάννη Κωνσταντέλια. Έναν 20χρονο που αποτελεί παράδειγμα για όσα παιδιά θέλουν να γίνουν ποδοσφαιριστές. Ταπεινός, σεμνός, χωρίς κανένα ίχνος έπαρσης και βεντετισμού. Ένα παιδί που μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο και ευχαριστιέται το παιχνίδι. Ναι, το παιχνίδι. Αυτό που είναι στην πραγματικότητα δηλαδή. Ο Κωνσταντέλιας, όμως, έχει ένα μοναδικό τρόπο, αυτό το «ανέμελο» παιχνίδι να το κάνει με απίστευτη ωριμότητα.

Στη φάση του τέταρτου γκολ του ΠΑΟΚ, μετά την απίθανη ντρίμπλα που έκανε στον Πασχαλάκη, ο ίδιος δεν τελείωσε μόνος του τη φάση. Ποιος θα του κάκιωνε σε περίπτωση που πλάσαρε και το έχανε; Κανείς. Ο ίδιος, όμως, προτίμησε να κάνει τακουνάκι και να δώσει έτοιμο γκολ στον Οζντόεφ. Και το χειροκρότημα έγινε ακόμα μεγαλύτερο. Δεύτερο highlight στην ίδια φάση, συνδυάζοντας 100% την ουσία. Γι’ αυτό, λοιπόν, ακόμη και όσοι δεν είστε ΠΑΟΚ, αξίζει μια φορά να πάτε στο γήπεδο να δείτε από κοντά αυτό το παλικάρι. Γιατί είναι δεδομένο πως δε θα τον έχουμε για πολύ καιρό στα μέρη μας. Πολύ σύντομα ο μικρός Γιάννης θα γίνει ο Konstantelias των ευρωπαϊκών γηπέδων...