Ο Ολυμπιακός που το… γυροφέρνει και η διαφορά Εμβιλά με Λόπες

Όταν θέλουμε να εκτιμήσουμε έναν αγώνα πριν ξεκινήσει, πρέπει να δούμε τα δεδομένα του.

Στο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Λαμία ένα δεδομένο είναι ότι παίζουν ο πρώτος με τον τρίτο από το τέλος στο γήπεδο του πρώτου. Σε συνδυασμό με το ότι τα τέσσερα προηγούμενα παιχνίδια πρωταθλήματος Ολυμπιακού-Λαμίας στο Καραϊσκάκη έχουν λήξει όλα με 3-0 η, 2-0, μπορεί κάποιος να πει ότι κάπου εδώ σταματάει η συζήτηση.

Είναι έτσι; Ας δούμε κι άλλα δεδομένα.

Πρώτον, εάν ένα παιχνίδι φέτος δεν άξιζε να το κερδίσει ο Ολυμπιακός αυτό ήταν το 2-1 στη Λαμία. Παρότι είχε προηγηθεί με 2-0, η Λαμία μείωσε στο β΄ ημίχρονο, αφού πρώτα είχε δοκάρι και στο τέλος είχε κι ευκαιρίες να ισοφαρίσει.

Δεύτερον, η Λαμία φέτος έχει ήδη παίξει εκτός έδρας με τις δύο ομάδες που ακολουθούν τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ: στο ΟΑΚΑ έχασε οριακά, στο γκολ (0-1) και στην Τούμπα έχασε ακόμη πιο οριακά, ξανά στο γκολ (1-2), με ακύρωση για ένα κλικ δεύτερου της γκολ, που θα έφερνε την ισοφάριση στο τελευταίο λεπτό.

Τρίτον, η Λαμία είναι η μόνη ομάδα του δικού της βεληνεκούς που έχει πάει στο Καραϊσκάκη κι έχει πανηγυρίσει πρόκριση Κυπέλλου και δη κερδίζοντας με 1-0, μετά από 3-3 στον πρώτο αγώνα στο γήπεδο της, την πρώτη σεζόν του Μαρτίνς στον Ολυμπιακό.

Νομίζω ότι κι αυτά τα δεδομένα έχουν τη σημασία τους. Άλλωστε, τον Ολυμπιακό σε κάτι τέτοια παιχνίδια να τον φοβάσαι! Σε στιγμή που έχει αποσπαστεί βαθμολογικά, όπως τώρα που είναι στο +8 από το δεύτερο κι όταν δεν παίζει ντέρμπι η, δύσκολο παιχνίδι εκτός έδρας η, με κανένα δυνατό αντίπαλο (π.χ. Αστέρα) στο Καραϊσκάκη. Κοινώς, όταν πιθανόν να μην είναι στην τσίτα. Εξ ου και το σημερινό μεσημεριανό παιχνίδι με τη Λαμία είναι κι ένα τεστ χαρακτήρα για τον Ολυμπιακό, τεστ για τη νοοτροπία των παικτών και γενικά της ομάδας του.

Είμαι δε υποχρεωμένος να καταγράψω ότι ο Ολυμπιακός φέτος είναι πολύ καλύτερος εκτός έδρας, παρά εντός έδρας! Εκτός έδρας έχει μόνο νίκες στα εφτά παιχνίδια του, με ενεργητικό 17 γκολ (και έχοντας βάλει από δύο η, τρία γκολ σε κάθε ένα από αυτά!), ενώ εντός έδρας στα εφτά παιχνίδια του έχει δύο απώλειες, τις λευκές ισοπαλίες με Ατρόμητο και Παναθηναϊκό, με ενεργητικό πολύ χαμηλό, μόλις 10 γκολ! Είναι ξεκάθαρο ότι μακριά από το Καραϊσκάκη βρίσκοντας περισσότερους χώρους βολεύεται πολύ καλύτερα, ενώ μέσα στο σπίτι του όπου τον παίζουν με φουλ άμυνα δύσκολα βρίσκει διαδρόμους.

Επιπλέον να υπενθυμίσω ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι μόνο ότι έχει φέρει 0-0 με τον Ατρόμητο και τον Παναθηναϊκό (που τους έχουν κερδίσει όλες οι άλλες ομάδες εντός έδρας!!!), αλλά και ότι έχει μία σειρά αγώνων στους οποίους γυροφέρνει το τρίτο του στραβοπάτημα μέσα στο Καραϊσκάκη. Αναφέρομαι φυσικά στις οριακές νίκες του με τον Ιωνικό (1-0), τον Βόλο (2-1 με γκολ στο 91’) και Άρη (1-0). Το δε ποδόσφαιρο δεν ξεχνάει! Κι όσο το…ζορίζεις, τόσο μπορεί να σε τιμωρήσει. Κι ο Γρηγορίου παίζει με τρεις πολύ γρήγορους παίκτες μπροστά και γενικά η Λαμία εκτός έδρας δεν είναι μόνο ότι έχει δυσκολέψει αφάνταστα ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, αλλά έχει και δύο διπλά και μία ισοπαλία!

Ο Ολυμπιακός μάλιστα στα τελευταία παιχνίδια του έχει και μία γκίνια, για τους πιο προσεκτικούς: πολλά δοκάρια! Δοκάρι ο Αγκιμπού με τον Άρη, δοκάρι ο Μπα με τον ΟΦΗ, δοκάρια ο Εμβιλά κι ο Λόπες με το Βόλο, δοκάρι ο Μαντί με την ΑΕΚ! Πέντε δοκάρια στις πέντε τελευταίες αγωνιστικές δεν τα λες και…λίγα.

Τέλος πάντων, προσωπικά δεν θα με χάλαγε καθόλου να κερδίσει και σήμερα ο Ολυμπιακός με 1-0 η, 2-1. Διότι θεωρώ ότι πρωτίστως μετράει να κερδίζει και να πάει στο Γενάρη του…Κόπα Άφρικα τουλάχιστον με το +8 από την ΑΕΚ, την οποία δεν βλέπω να παραδίνεται. Το παλεύει και μοιάζει έτοιμη να παίξει το «τελευταίο χαρτί» της το Γενάρη. Τότε που η ίδια θα έχει τρία ματς μέσα (με ΠΑΟΚ, Παναιτωλικό, Βόλο) και δύο έξω (με Λαμία, Ατρόμητο), ο δε Ολυμπιακός θα έχει να παίξει με ΠΑΟ στη Λεωφόρο και ΠΑΟΚ στην Τούμπα, κι ακόμη με Αστέρα και ΠΑΣ μέσα κι Απόλλωνα έξω, χωρία κανείς να μπορεί να ξέρει πώς θα αντιδράσει στις απουσίες του λόγω του Κόπα Άφρικα.

Το τρίποντο είναι τρίποντο και με 1-1 και με 3-0, όμως είναι αλήθεια ότι όσο το πας να κερδίζεις συνεχώς στο όριο, τόσο πιο κοντά θα είναι σου στραβώσει ένα παιχνίδι. Και με το πρωτάθλημα να έχει ακόμη 22 ολόκληρες αγωνιστικές είναι από βιαστικός έως αφελής κλπ, κλπ, όποιος θεωρεί ότι έχει τελειώσει η υπόθεση τίτλος. Το κλειδί είναι να εμφανίζονται οι «ερυθρόλευκοι» focus, κάτι που δεν το βλέπουμε σε όλους.

Για παράδειγμα, ο Λόπες στον αγώνα με τον ΟΦΗ ήταν ο κύριος υπεύθυνος για το γκολ με το οποίο βρέθηκε ο Ολυμπιακός πίσω στο σκορ, όταν πήγε να βγάλει με τραγικό τρόπο την μπάλα από την άμυνα μετά την εκτέλεση μίας στημένης φάσης από τους γηπεδούχους και διώξιμο της άμυνας. Θεωρώ λοιπόν απαράδεκτο ότι έκανε το ίδιο πράγμα στο περασμένο παιχνίδι του Ολυμπιακού, στο Περιστέρι, πάλι σε στημένη φάση, εκεί όπου ο Ατρόμητος θα ισοφάρισε σε 1-1 στο 49’…

Αντίθετα, αυτό που μου άρεσε στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο είναι ότι ο Ολυμπιακός κυνήγησε να το κλειδώσει: με το που έκανε το 2-0, επιδίωξε να κάνει κι έκανε και το 3-0. Σε αντίθεση με προηγούμενα παιχνίδια, λ.χ. με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ η, τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο, στα οποία ήταν μπροστά στο σκορ και στα δύο με 3-1, κι ενώ είχε καθαρές ευκαιρίες να κάνει και το 4-1, απέτυχε και κράτησε τους αντιπάλους του ζωντανούς, με συνέπεια η ΑΕΚ να μειώσει προς το τέλος και να βρεθεί ακόμη και κοντά σε ένα 3-3 που θα ήταν για εκείνη νίκη και για τον Ολυμπιακό ήττα…

Παρεμπιπτόντως, ο Εμβιλά ήταν εκείνος που στο ΟΑΚΑ είχε κρατήσει το 3-2 υπέρ του Ολυμπιακού κάνοντας τη σωτήρια επέμβαση προ του Μάνταλου. Και φυσικά εκείνος που στο Περιστέρι κράτησε το 1-0 υπέρ του Ολυμπιακού διώχνοντας με κεφαλιά την μπάλα μπροστά από την εστία του Βατσλίκ στην γυριστή κεφαλιά του Παπαδόπουλου.

Η διαφορά του Εμβιλά με τον Λόπες, στη συγκέντρωση, στο focus που λέγαμε…

Άσχετο: τις προάλλες είδα ένα από τα ωραιότερα κατά την γνώμη μου γκολ στο φετινό αγγλικό πρωτάθλημα! Από την Άρσεναλ, που έβγαλε με εκπληκτικό τρόπο την μπάλα από το δικό της ένα τρίτο του γηπέδου παρά την πίεση που της άσκησε ο αντίπαλος της. Ήταν πραγματικά χάρμα ιδέσθαι ο τρόπος που οι παίκτες της Άρσεναλ με τριγωνάκια έθεσαν νοκ άουτ το πρέσινγκ των αντιπάλων τους. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην το είχαν δουλέψει…50 φορές στην προπόνηση αυτό το πράγμα ο Αρτέτα κι οι ποδοσφαιριστές του. Για την ακρίβεια, τέτοιες περιπτώσεις είναι ο ορισμός της δουλεμένης φάσης στην προπόνηση.

Ωραία γκολ βέβαια μπαίνουν κι από αντεπιθέσεις. Δείτε στο 0.40 τον Λάζαρ Ραντζέλοβιτς να φεύγει σε κόντρα επίθεση και να δίνει έτοιμο γκολ χθες το βράδυ για το Μάλαγα-Λεγκανές 0-2. Ο Σέρβος εξτρέμ στα έξι τελευταία παιχνίδια του στο ισπανικό πρωτάθλημα της Β΄ κατηγορίας έχει τρία γκολ και δύο ασίστ, παρότι στα δύο πιο πρόσφατα έχει μπει αλλαγή, όπως χθες που μπήκε στο 76’