Άρης: Έχει βγει κερδισμένος μέσα από τις συνεργασίες του με τους Σουηδούς

• Ο Άρης ξέρει τι πρέπει να περιμένει από τους Σουηδούς

Αντικειμενικά, οι «κίτρινοι» δεν βγήκαν χαμένοι από τους Σουηδούς ποδοσφαιριστές με τους οποίους συνεργάστηκαν στα προηγούμενα χρόνια. Βέβαια, η περίπτωση του Ρόμπιν Κουάισον είναι κομμάτι διαφορετική από τις υπόλοιπες λόγω του λαμπερού βιογραφικού του 31χρονου ποδοσφαιριστή αλλά και των 52 συμμετοχών του με τα χρώματα της εθνικής ομάδας της χώρας του. Ο κοινός παρονομαστής των Σουηδών παικτών από το «Κλ. Βικελίδης» είναι ότι μέσω του Άρη εξασφάλισαν θέση στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του, κάτι που ενδεχομένως να επιδιώκει και ο Κουάισον αλλά ως επιστροφή σε αυτό καθώς είχε φτάσει στο σημείο να θεωρηθεί βασικός και αναντικατάστατος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του Ουλφ Έρικσον ο οποίος παραμένει ο σπουδαιότερος Σουηδός ποδοσφαιριστής που φόρεσε τη φανέλα του Άρη με απολογισμό εννιά τερμάτων σε 50 αγώνες κατά τη διετία 1983-85. Στο τέλος της καριέρας του μέτρησε 34 συμμετοχές με την Εθνική Σουηδίας, στην πραγματικότητα όμως εξελίχθηκε σταθερό μέλος αυτής μετά τη μεταγραφή του στον Άρη. Το ίδιο ισχύει και για τον Ντάνιελ Σούντγκρεν του οποίου η περίπτωση επίσης αποτελεί πειστήριο πετυχημένης επιλογής. Έλαβε την παρθενική κλήση του στην εθνική ομάδα της χώρας του ως ποδοσφαιριστής του Άρη γιατί είχαν προηγηθεί ένα σωρό καλές εμφανίσεις και κυρίως η παροχή αποδείξεων ότι μπορούσε να σταθεί στο υψηλότερο επίπεδο. Δεν ισχύει το ίδιο για τον Ντάνιελ Λάρσον ο οποίος έγινε κάτοικος Θεσσαλονίκης στα 32 του χρόνια και απείχε από την εθνική για τουλάχιστον μια οκταετία, όπως και για τον Νταβίντ Μόμπερκ Κάρλσον ο οποίος επίσης είχε μετρήσει συμμετοχές σε νεαρή ηλικία.

Ο Άρης ξέρει τι πρέπει να περιμένει από τους Σουηδούς

Δεν πρόκειται για διαπίστωση αλλά αν υπολογίσει κανείς ότι ο Ρόμπιν Κουάισον θα αποτελέσει τον 8ο Σουηδό που θα αγωνιστεί στον σύλλογο, ένα… feedback υπάρχει για τα χαρακτηριστικά τους και κυρίως για την αθλητική κουλτούρα τους. Το υψηλό επίπεδο μαχητικότητας παράλληλα της τακτικής συνέπειας είναι δύο από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους Σουηδούς ποδοσφαιριστές όπως και το γεγονός ότι συνηθίζουν να προτάσσουν το ομαδικό συμφέρον από το αντίστοιχο ατομικό. Στον δε Άρης, οι περισσότεροι από τους Σουηδούς ποδοσφαιριστές ανταποκρίθηκαν στο ύψος των απαιτήσεων προσφέροντας μάλιστα και το κάτι παραπάνω. Αυτό ισχύει σε υπερθετικό βαθμό για τον Ουλφ Έρικσον ο οποίος έχει καταταγεί στη λίστα των κορυφαίων ξένων ποδοσφαιριστών στην ιστορία του συλλόγου και για τον δε χαρακτήρα του έχουν να λένε οι τότε συμπαίκτες του.

Ο Ντάνιελ Λάρσον αποκτήθηκε τον Γενάρη του 2019 και σε μια εποχή κατά την οποία οι «κίτρινοι» είχαν τρομακτικό πρόβλημα στη δημιουργία και την εκτέλεση. Ο Σουηδός ήταν μεταξύ των υποψηφίων για την ανάδειξη της κορυφαίας μεταγραφής εκείνης της περιόδου καθώς λειτούργησε σαν τον καλλιτέχνη ο οποίος ομόρφυνε το σύνολο μέσα από τις πινελιές του. Συνολικά έπαιξε σε 49 παιχνίδι με απολογισμό επτά γκολ και εννιά ασίστ. Προφανώς το τελευταίο εξάμηνο της συνεργασίας του με τους «κίτρινους» ήταν προβληματικό, ίσως γιατί και ο ίδιος είχε κουραστεί από τα πολλά χρόνια επαγγελματικής σταδιοδρομίας. Απόδειξη αυτού ήταν η μετέπειτα χρονιά του στον Απόλλωνα Λεμεσού και η επιστροφή του στη χώρα του.

Απόλυτα πετυχημένη αποδείχθηκε και η επιλογή του Ντάνιελ Σούντγκρεν (2019-22) ο οποίος πρόσφερε ασφάλεια στο δεξί άκρο της άμυνας με 86 συμμετοχές, ένα γκολ και έξι ασίστ. Μέσω του Άρη, ο Σουηδός άλλαξε την καριέρα του σε όλα τα επίπεδα. Στη διάρκεια αυτής της συνεργασίας υπήρξαν αρκετά προβλήματα λόγω των σχέσεων του με το club αλλά και εκάστοτε προπονητές κι αυτός εκτροχιάστηκαν λόγω των δημόσιων τοποθετήσεών του. Αγωνιστικά όμως, ο Σούντγκρεν ήταν τίμιος στη δουλειά του και από τους διακριθέντες στη συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων. Ο Ντεμπά Νιρέν είχε σουηδικό διαβατήριο αλλά δεν λογίζεται σ’ αυτή τη συνομοταξία καθώς είχε καταγωγή από την Γκάμπια και μάλιστα αγωνίστηκε στην εθνική ομάδα της χώρας του. Ο Φιλίπ Σιντκλίφ αποκτήθηκε το περασμένο καλοκαίρι και καθώς βρίσκεται στη σκιά του Χουλιάν Κουέστα δεν υπάρχει δείγμα για να κριθεί.

Αυτός που επίσης δεν μπορεί να κριθεί είναι ο Μάγκνους Σελάντερ ο οποίος έπαιξε σε μερικά παιχνίδια το 2003 και αποχώρησε οικειοθελώς λόγω οικονομικής ασυνέπειας ενώ ο Νταβίντ Μόμπερκ Κάρλσον αποτελεί τη μοναδική άστοχη επιλογή από τη Σουηδία. Ο έμπειρος επιθετικός αγωνίστηκε σε 17 παιχνίδια, σε όλα ήταν απογοητευτικός και μετά από ένα σημείο τού ήταν δύσκολο να αλλάξει την ψυχολογία του αναγνωρίζοντας ότι η απόφασή μετακόμισης στην Ιαπωνία για δύο χρόνια, ποδοσφαιρικά, δεν τον ωφέλησε στο παραμικρό.