Test ride BMW R 18 Transcontinental: Berlin Built Cruiser (vid)
Παρότι είχα την προειδοποίηση συναδέλφου ότι η BMW R 18 Transcontinental δεν είναι η πιο κατάλληλη μοτοσικλέτα στις ελληνικές συνθήκες -για να το θέσω κομψά- ανυπομονούσα να οδηγήσω αυτή την τόσο ιδιαίτερη κατασκευή, τόσο στην γκάμα της BMW, όσο και συνολικά.
Φαντάζομαι ότι πολλοί αναβάτες νοιώθουν σαν και εμένα. Η φαρδιά, χαμηλή, ρετρό και γεμάτη στιλιστικές λεπτομέρειες της BMW R 18 Transcontinental αφήνει υποσχέσεις για μια εντελώς διαφορετική εμπειρία οδήγησης -και η αλήθεια είναι ότι τις τηρεί όλες μέχρι κεραίας.
Βασισμένη στην R 18 αλλά καθόλου ίδια σε γεωμετρία, ρύθμιση αναρτήσεων και φυσικά εξοπλισμό, η R 18 Transcontinental ξεκινά από μια εξαιρετική βάση. Ως κάτοχος R 25/2, μπορώ να γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι αισθητικά, όντως η γερμανική μάρκα μας ταξίδεψε εκεί στα τέλη του B' Π.Π., με εξαιρετική ακρίβεια, όταν παρουσίασε το αρχικό μοντέλο το 2019.
Τα νοσταλγικά συναισθήματα που ξυπνά η R 18, η R 18 Transcontinental τα βάζει σε κίνηση, με την υπόσχεση να σε ταξιδέψει όσο μακρύτερα αντέχεις, the USA way. Όλο το layout της κορυφαίας ταξιδιωτικής R 18 θυμίζει Αμερική και, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, Harley: η εξαιρετικά χαμηλή θέση οδήγησης, το τεράστιο μεταξόνιο, το υπερμέγεθες φέρινγκ και η feet front θέση οδήγησης, συντείνουν σε μια εντελώς διαφορετική άποψη ταξιδιού, ακόμα και για την BMW.
Ας μην ξεχνάμε ότι στη σύγχρονη ιστορία της η γερμανική μάρκα μπορεί να έχει χρησιμοποιήσει δικύλινδρους boxer, τετρακύλινδρους και εξακύλινδρους κινητήρες σε σειρά, για μια σειρά από μεσαία και μεγάλα touring μοντέλα. Πάντα όμως αυτά είχαν την κατεύθυνση sport ως πρώτο συνθετικό.
Μια άλλη κατεύθυνση
Η BMW R 18 Transcontinental είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Είναι ένα τεράστιο cruiser, σε όλες τις εκφάνσεις του. Ξεκινώντας φυσικά από τον κινητήρα, ο οποίος με 1.802 κ.εκ. χωρητικότητας να μοιράζονται σε δύο κυλίνδρους, είναι ότι μεγαλύτερο έχει παρουσιάσει ποτέ η μάρκα. Φυσικά, καθώς το κοινό αυτής της μοτοσικλέτας δεν ενδιαφέρεται για τη μέγιστη ισχύ αλλά για τη ροπή, οι ίπποι είναι μόλις 91, τα Nm όμως 158 και αποδίδονται μόλις στις 3.000 σ.α.λ.
Με δεδομένα τα 427 κιλά της BMW R 18 Transcontinental πλήρους υγρών, αντιλαμβάνεται ακόμα και ο πλέον αδαής αναβάτης ότι ο δυναμισμός που χαρακτηρίζει ακόμα και τις μικρές μοτοσικλέτες βγαίνει από την εξίσωση. Μαζί με το ωφέλιμο βάρος, η μοτοσικλέτα μπορεί να φτάσει στα 630 κιλά, δηλαδή να οδηγείς ένα μικρό αυτοκίνητο με δύο τροχούς.
Αυτό είναι το πρώτο σοκ, καθώς ακόμα και για την καθετοποίηση τς μοτοσικλέτας από την πλάγια θέση του σταντ, απαιτείται η δύναμη ενός καλά ταϊσμένου και όχι μικρόσωμου άντρα. Η προαιρετική όπισθεν δείχνει πολύ καλή ιδέα για όποιον τελικά πιαστεί στο βρόχι αυτής της BMW, ενώ η αλλαγή των ταχυτήτων γίνεται όπως στα «παπιά», με ένα μηχανισμό δύο λεβιέδων.
Μια boxer καρδιά
Ο κινητήρας σείεται και πάλλεται στο ρελαντί, ενώ έρχεται στη ζωή με έναν «κρότο», που ξυπνά αρκούδες από χειμερία νάρκη. Είναι προφανές ότι οι λάτρεις αυτής της κατηγορίας των μοτοσικλετών εκτιμούν την τάση των κινητήρων να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, τόσο στο κορμί τους, όσο και στο περιβάλλον. Εδώ, δεν θα απογοητευτούν.
Ο συμπλέκτης απαιτεί μεγάλο χέρι αλλά όπως και το φρένο έχει πολύ καλές μανέτες, ρυθμιζόμενες και με σωστό μοχλό. Η εκκίνηση, ακόμα και με μια μικρή ολίσθηση του συμπλέκτη με τον κινητήρα να λειτουργεί στο ρελαντί είναι εφικτή, ενώ γρήγορα αντιλαμβάνεσαι ότι από τις 1.500 σ.α.λ. υπάρχει τόσο ροπή, που αρκεί να αλλάζεις όλες τις σχέσεις σε αυτό το εύρος.
Το μοτέρ τραβάει μεστά και ζωντανά από τις 1.000 έως και τις 5.500 σ.α.λ., χωρίς όμως να είναι απαραίτητο να φτάσει ο οδηγός εκεί ψηλά, καθώς η μέγιστη ισχύς αποδίδεται στις 4.500 σ.α.λ. μόλις. Μέσω του βασικού διακόπτη του μενού, ο οδηγός μπορεί εύκολα να επιλέξει ένα από τα τρία προγράμματα οδήγησης, με τις ευφάνταστες ονομασίες Rain, Roll και Rock. Εμείς επιλέξαμε με το καλημέρα τo Rock, που δεν βάζει περιορισμούς σε ότι αφορά στην ισχύ, στη ροπή και στον ήχο -άλλωστε η μοτοσικλέτα έχει ένα πλήρες μενού σωστά παρεμβατικών συστημάτων ελέγχου της πρόσφυσης, τα οποία δεν επιτρέπουν στον πίσω τροχό να αυτονομείται.
Η λειτουργία του κινητήρα είναι εθιστικά απολαυστική λόγω τεράστιας ροπής και μόλις συνηθίσεις τις αλλαγές των έξι σχέσεων a la canard, απολαμβάνεις την αίσθηση ροής και άνεσης της BMW R 18 Transcontinental. Ακόμα και μέσα στην Αθήνα με τους ημι - κατεστραμμένους δρόμους, οι αναρτήσεις απορροφούν τα πάντα. Σίγουρα η μάζα της μοτοσικλέτας χρειάζεται προσοχή, όπως και το βάρος ειδικά κατά το φρενάρισμα. Κατά την κίνηση μπορεί να μην γίνεται αντιληπτό το σύνολο των κιλών, ωστόσο οι αποστάσεις ακινητοποίησης δεν έχουν καμία σχέση συγκριτικά με αυτές των κοινών μοτοσυκλετών. Φυσικά σε αυτό δεν φταίνε τα φρένα, τα οποία είναι ισχυρά και με ένα εξαιρετικά άμεσο και γρήγορο ABS.
Μια βόλτα στον ανοιχτό δρόμο
Στον ανοιχτό δρόμο ή σε επαρχιακό, η BMW R 18 Transcontinental βρίσκεται στο στοιχείο της. Η σέλα έχει το μέγεθος και τη σκληρότητα για να κάθεσαι πάνω της ακόμα και μια εβδομάδα, ενώ ο συνεπιβάτης δεν έχει να παραπονεθεί για το παραμικρό: ο μικρός θρόνος που του αναλογεί είναι συγκριτικά ακόμα καλύτερος από αυτόν του οδηγού. Το φέρινγκ δεν θα αφήσει πολλά μόρια αέρα να περάσουν στο κράνος του οδηγού, ενώ τα ρυθμιζόμενα φτεράκια στο πλάι κάνουν και αυτά καλά τη δουλειά τους. Ο αναβάτης δεν έχει την απόλυτη κάλυψη μιας K 1600, ωστόσο δεν θα παραπονεθεί εκτός αν συναντηθεί με ανεμοστρόβιλο. Οδηγώντας χωρίς πίεση αλλά όχι και ταξιτζίδικα, είδαμε μια μέση κατανάλωση της τάξης των 6,5 – 7,5 λίτρων, που σημαίνει ότι το ρεζερβουάρ των 24 λίτρων η αυτονομία ξεπερνά με άνεση τα 300 χιλιόμετρα.
Πίσω από το φέρινγκ, μια σειρά από αναλογικά όργανα όπως ταχύμετρο, στροφόμετρο, δείκτης καυσίμου και υπολειπόμενης ισχύος, συμπληρώνονται από τη μεγαλύτερη ψηφιακή οθόνη που έχετε δει σε μοτοσικλέτα, με διαγώνιο 10,25 ιντσών. Δεν είναι αφής, καθώς ο χειρισμός γίνεται μέσω ενός πιεστικού διακόπτη και στη συνέχεια με το περιστροφικό αλλά και πιεστικό χειριστήριο στα αριστερά της μοτοσικλέτας.
Από εξοπλισμό μάλλον δεν υπάρχει κάτι περισσότερο να ζητήσει κανείς. Η μοτοσικλέτα της δοκιμής διάθετε θερμαινόμενες σέλες -με ξεχωριστό διακόπτη αυτή του συνεπιβάτη- και γκριπ, cruise control με δυνατότητα να είναι adaptive, δηλαδή να ρυθμίζει αυτόματα την ταχύτητα της μοτοσικλέτας με βάση τα προπορευόμενα οχήματα, ηχοσύστημα με ραδιόφωνο, σύνδεση με smartphone, σύστημα πλοήγησης, τρεις βαλίτσες με κεντρικό κλείδωμα, προαιρετικό σύστημα όπισθεν και φυσικά ABS και traction control. Υπάρχουν πολλά ακόμα στοιχεία προαιρετικού εξοπλισμού, που απογειώνουν την ευκολία και την άνεση, μαζί φυσικά με το κόστος της BMW R 18 Transcontinental.
Μια δική μας προειδοποίηση αφορά τη χρήση του συστήματος πολυμέσων εκ κινήσει. Δεν τη συστήνουμε, καθώς αποσπά την προσοχή του οδηγού. Καλό θα είναι λοιπόν, ότι ρυθμίσεις επιθυμεί κανείς να τις ολοκληρώσει πριν την εκκίνηση. Την απόδοση του ηχοσυστήματος της βρετανικής Marshall δεν την αξιολογήσαμε εν κινήσει, ωστόσο εν στάσει δείχνει να μην έχει το απαραίτητο «βάθος» στις χαμηλές συχνότητες. Γι'΄αυτό άλλωστε η BMW δίνει την προαιρετική δυνατότητα τοποθέτησης υπογούφερ, μαζί με μια συνολική αναβάθμιση της ισχύος του.
Μια υπόσχεση που τηρήθηκε
Τελικά η προειδοποίηση του συναδέλφου σχετικά με την ευκολία χρήσης της BMW R 18 Transcontinental αποδείχθηκε μερικώς σωστή αλλά εν πολλοίς λάθος. Προφανώς αυτή η αισθητηριακή παγίδα της BMW δεν είναι η μοτοσικλέτα που θα χαρείς να οδηγείς από και προς την εργασία σου καθημερινά, μέσα στην πόλη. Στον ανοιχτό δρόμο όμως είναι απολαυστική. Δεν είναι απλώς touring, είναι cruiser, που σημαίνει ότι αυτή υποβάλλει το ρυθμό, όχι εσύ.
Με τιμή που ξεκινά από τα 34.790 ευρώ, δημιουργεί ένα αρχικό σοκ. Πέραν όμως του κόστους, η BMW R 18 Transcontinental κάνει πράξη αυτό που υπόσχεται και αυτό που περιμένεις, στο μέγιστο βαθμό. Έχει προσωπικότητα, είναι πάντα έτοιμη για το μεγαλύτερο ταξίδι, είναι απολαυστική ακριβώς στα σημεία αυτά που κάθε αναβάτης θα επιθυμούσε από ένα πληθωρικό cruiser. Λόγω χαρακτήρα και σχεδιασμού, έχει και σημαντικά μειονεκτήματα σε σχέση με sport touring μοτοσικλέτες, όπως την έλλειψη σβελτάδας, την ταλαιπωρία στην πόλη και σε δύσκολες ορεινές διαδρομές, το βάρος.
Τα παραπάνω όμως είναι στοιχεία του συνολικού χαρακτήρα, που ξεχειλίζει από αυτή τη μοτοσικλέτα. Προσωπικά θα προτιμούσα τη Berlin Built BMW R 18 Transcontinental από οποιαδήποτε ανταγωνιστική Born in the USA μοτοσικλέτα. Διότι πέραν του χαρακτήρα έχει επιπρόσθετα μεγάλο μηχανολογικό βάθος, προσοχή στη λεπτομέρεια και δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να λειτουργεί ακριβώς με την ίδια πιστότητα, για τα επόμενα 50 χρόνια. Περίπου όπως η R 25/2 που έχω στο υπόγειό μου και συνεχίζει μέχρι σήμερα, από το 1952.
Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!
