Test ride Yamaha Ténéré 700: Ερημικός ταξιδιώτης
Το όνομα Ténéré στις μοτοσυκλέτες της Yamaha προέκυψε από μια περιοχή της ερήμου στo νότο της Κεντρικής Σαχάρας. Προσωπικά, έχοντας διασχίσει δύο φορές το συγκεκριμένο σημείο σαν αγωνιζόμενος στο Ράλλυ Ντακάρ του 2004 και του 2005, στη μεσαία κατηγορία των μοτοσικλετών, μπορώ να σας μεταφέρω από πρώτο χέρι τη μαγεία που σου μεταδίδει αυτή η απέραντη πεδιάδα από άμμο με το ιδιαίτερο χρυσαφί χρώμα. Η Yamaha έχει μεγάλη ιστορία σε αυτόν τον αγώνα, ξεκινώντας με το πρώτο Tenere 600 το 1983 που είχε το μεγάλο ρεζερβουάρ των 30 λίτρων, το πρώτο δισκόφρενο σε μπροστινό σύστημα, αλουμινένιο ψαλίδι και μοχλικό. Αυτό το μοντέλο ακολούθησε το θρυλικό ΧΤ 500 με τη νίκη του Σιρίλ Νουβέ το 1979 και συνεχίζει στο σήμερα κατασκευάζοντας τη μοτοσυκλέτα της δοκιμής μας.
Η Yamaha Ténéré 700 είναι μια μεσαίου μεγέθους μοτοσυκλέτα περιπέτειας, διπλού σπορ χαρακτήρα, που κατασκευάζεται στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στη Γαλλία από το 2019. Διαθέτει κινητήρα δικύλινδρο σε παράλληλη διάταξη 689 κ.εκ. δανεισμένο από το ΜΤ 07. Έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί για μεικτή χρήση, με ποσοστό πενήντα-πενήντα για χώμα και για άσφαλτο.
Με DNA από το Ντακάρ
Παραλαμβάνοντας τη μοτοσυκλέτα από την αντιπροσωπεία για τη δοκιμή μας, με τη πρώτη ματιά συνειδητοποιείς ότι οφείλει το DNA της στην μεγάλη περιπέτεια του θρυλικού αγώνα της Αφρικής. Στο μπροστινό της τμήμα δεσπόζει των αγωνιστικών διαστάσεων φανάρι με τα τέσσερα φωτιστικά σώματα ενσωματωμένα επάνω στο πύργο, που παρεπιπτόντως θυμίζει έντονα αγωνιστική μοτοσυκλέτα από το Ντακάρ, και η εξάτμιση έρχεται από δεξιά με το τελικό της στο πλάι σε μεσαίο ύψος. Όλες αυτές οι κατασκευές σε ταξιδεύουν νοερά στην έρημο. Η μορφή της είναι λεπτή, το ρεζερβουάρ χωρητικότητας 12 λίτρων ανεβαίνει ψηλά προς το τιμόνι με τη στενή σέλα να κουμπώνει πίσω του και να συνεχίζει ενιαία σε ύψος μέχρι το πίσω της τμήμα, προσφέροντας άνεση στη μετακίνηση του κορμιού του αναβάτη είτε αυτός είναι καθιστός είτε όρθιος.
Επιστρέφοντας στο μπροστινό μέρος της Ténéré 700, η προστατευτική διάφανη ζελατίνα της που αγκαλιάζει τους τέσσερις προβολείς LED, μαζί με το διάφανο λεπτό φέρινγκ που καλύπτει τον πύργο ελέγχου. Αυτός με τη σειρά του έχει τοποθετημένο στο ψηλότερο σημείο επάνω του μια σταθερή αλουμινένια μπάρα, σε περίπτωση που θέλεις να τοποθετήσεις GPS. Αυτοί οι σχεδιασμοί κάνουν τη μοτοσυκλέτα να μη περνά πουθενά απαρατήρητη στο πέρασμα της, δίνοντάς της μιαν εξωτική αφρικανική ομορφιά της ερήμου.
Ανεβαίνοντας πάνω της και γυρνώντας το διακόπτη στη θέση ΟΝ, ο κινητήρας παίρνει αμέσως μπροστά. Κουμπώνεις την πρώτη σχέση στο κιβώτιο και η περιπέτεια αμέσως ξεκινά. Με το που κινείσαι από τα πρώτα μόλις μέτρα νιώθεις την ευελιξία της, ενώ η μονοκόμματη σέλα της σε φέρνει σε τέτοια θέση που κάθεσαι «μέσα» στη μοτοσυκλέτα. Το μόνο σημείο στην αρχή που σε ξενίζει είναι στη δεξιά πλευρά στο ύψος του κινητήρα το καβούκι της καμπάνας του συμπλέκτη, που εξέχει αισθητά από το σκελετό της κατά 4 πόντους στο ύψος της δεξιάς κνήμης, με αποτέλεσμα να περιορίζει το πόδι επάνω στο δεξί μαρσπιέ κατά το ήμισυ. Μόλις συνηθίσεις αυτή την ιδιαιτερότητα, κινείσαι με σχετική άνεση. Μέσα στην πόλη είναι αρκετά ευέλικτη με το ύψος και τη θέση του τιμονιού να σε βοηθούν στη κίνηση, παρέχοντας άνεση και σβελτάδα. Αν θελήσεις για κάποιο λόγο να σηκωθείς όρθιος, η θέση της σέλας είναι σε τέτοια γωνία σε σχέση με τα γόνατα σου που απαιτεί λίγο μεγαλύτερη προσπάθεια για να σηκωθείς.
Ομαλός κινητήρας
Ο κινητήρας τραβάει από χαμηλά, έχει άφθονη ροπή χωρίς κραδασμούς και αποδίδει περίπου 70 ίππους. Η νέα πιο κοντή τελική σχέση στην εξωτερική μετάδοση βοηθάει πολύ στις εκτός δρόμου διαδρομές, αλλά σε καθαρά ασφάλτινο πεδίο είναι σχετικά περιοριστική, με τη μέγιστη ταχύτητα να φτάνει στα 190 χλμ/ώρα. Για αναβάτες που δεν θα κινηθούν σε χωμάτινα εδάφη θα τους συμβουλεύαμε να τοποθετήσουν μικρότερο πίσω γρανάζι κίνησης, αυξάνοντας έτσι την τελική τους ταχύτητα, μειώνοντας παράλληλα και τις στροφές του κινητήρα.
Στο μυαλό μας το «σχέδιο πτήσης» ήταν να ξεκινήσουμε από την Αθήνα και χρησιμοποιώντας χωματόδρομους να καταλήξουμε στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα με τελικό προορισμό τα ηρωικά οχυρά του Ρούπελ, που κατασκευάστηκαν από τον Ιωάννη Μεταξά πριν από τη διεξαγωγή του 2ου Π.Π. Με αυτό το πλάνο, ξεκινώντας από την την Πάρνηθα διασχίσαμε ακόλουθα: τη Στερεά Ελλάδα, την κεντρική οροσειρά της Πίνδου και φτάσαμε στο τελευταίο κομμάτι της διαδρομής μας από τη Κεντρική Μακεδονία στα οχυρά.
Στα χωμάτινα ανοιχτά κομμάτια της διαδρομής, οδηγώντας τη μοτοσυκλέτα σε όρθια θέση, νιώθεις ιδιαίτερη οικειότητα που σου προσφέρει πολύ καλή άνεση και ασφάλεια. Η δεξιά μας μπότα συνεχίζει να βρίσκει στο ύψος της κνήμης και στην όρθια θέση. Φέρνοντας το σώμα μας επάνω από το ρεζερβουάρ, συνεχίζοντας όρθιοι με την ταχύτητα μας ολοένα να αυξάνει, ειδικά στα ανοιχτά χωμάτινα κομμάτια, η οδήγηση είναι άκρως απολαυστική. Το εμπρός μέρος της Ténéré, φορτίζοντας τον εμπρός τροχό των 21 ιντσών, κυριολεκτικά βιδώνει στο χώμα.
Οι αναρτήσεις εμπρός και πίσω συνεργάζονται άψογα και όπου χρειαστεί να φρενάρεις οι δύο μπροστινοί δίσκοι με διάμετρο 282 χιλ., με διπίστονες δαγκάνες της Brembo, σε συνδυασμό με το πίσω δισκόφρενο των 245 χιλ. της ίδιας εταιρίας προσφέρουν μεγάλη ασφάλεια και αμεσότητα στο φρενάρισμα. Το ABS είναι εκεί για την καλύτερη προστασία του αναβάτη, αλλά προσωπικά δεν το χρειάστηκα πουθενά, διότι η απόδοση των φρένων είναι απόλυτα γραμμική, χωρίς να μπλοκάρουν πουθενά. Ειδικά στη δεξιά μανέτα υπάρχει ενσωματωμένος ειδικός ρυθμιστής για την ιδανική θέση που βολεύει τον κάθε αναβάτη, βάζοντας την ιδανική πίεση που αυτός θέλει να έχει. Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ υπάρχει η δυνατότητα πλήρους απενεργοποίησης του ABS στον εμπρός τροχό δεν το έκανα πουθενά.
Φτιαγμένη για όλες τις επιφάνειες
Επιστρέφοντας στην οδήγηση, διασχίζοντας τον ορεινό όγκο της Πάρνηθας ακολούθησα στη συνέχεια το κανάλι του Μόρνου μέχρι τους πρόποδες του Παρνασσού, κινούμενος επάνω σε φλατ χωμάτινες επιφάνειες. Ο ρυθμός ήταν καταιγιστικός, σχεδόν αγωνιστικός θα έλεγα. Παίζοντας με το γκάζι πλέον με συνεχείς πλαγιολισθήσεις, έχοντας ταχύτητες με τριψήφιους αριθμούς στο ηλεκτρονικό κοντέρ, τα rally λάστιχα Scorpion της Pirelli λειτούργησαν απροβλημάτιστα, βάζοντας κάτω τη δύναμη της Ténéré.
Έχοντας καλό ρυθμό έφτασα αρκετά γρήγορα στην Αράχοβα, κάνοντας τον πρώτο ανεφοδιασμό σε καύσιμα. Το ρεζερβουάρ των 12 λίτρων με άγχωσε λίγο με τη μικρή του χωρητικότητα και θα σας εξηγήσω γιατί. Όταν οι ταχύτητες κυμαίνονται από 110 έως 130 χλμ/ώρα, η κατανάλωση κυμαίνεται από 5,5 έως 5,8 λίτρα/100 χλμ. Μόλις οι ταχύτητες ξεπεράσουν τα 160 χλμ/ώρα, μέχρι την τελική ταχύτητα των 190 χλμ/ώρα, η κατανάλωση αυξάνεται δραματικά, φτάνοντας στα 11 λίτρα/100 χλμ. Αμέσως γίνεται κατανοητό ότι με ταχύτητες κοντά στη τελική, η αυτονομία της Ténéré μειώνεται δραματικά. Αυτό έχει άμεσο αποτέλεσμα να μειώνεται η δυνατότητα να κινηθείς σε μεγάλες εκτός δρόμου αποστάσεις χωρίς ανεφοδιασμό.
Με αυτά τα δεδομένα διαμόρφωσα την πορεία της διαδρομής, με τέτοιο τρόπο ώστε να είμαι πάντα κοντά σε πρατήρια καυσίμων επάνω σε επαρχιακούς δρόμους. Συνεχίζοντας τη πορεία, όταν έπρεπε να διασχίσω πιο κλειστά χωμάτινα κομμάτια με ανωμαλίες στο έδαφος ή πυκνό πέτρωμα που αναγκαστικά μείωνε την ταχύτητα, τα 205 κιλά της Ténéré γίνονται πιο αισθητά. Ειδικά στο μπροστινό σύστημα παρατηρείς να βυθίζεται περισσότερο, ιδιαίτερα όταν περνάς από συνεχόμενα μικρά χωμάτινα βουναλάκια.
Παρόλο που σε κάποια σημεία χρειάστηκε να κινηθώ σε πιο απαιτητικά κλειστά εδάφη, σαν trial, το Ténéré 700 αναρριχήθηκε παντού με χαρακτηριστική άνεση. Ο 21 ιντσών εμπρός τροχός σε συνδυασμό με τον 18αρη πίσω σε κάνουν να περνάς από τέτοια σημεία απροβλημάτιστα, αρκεί να έχεις πάντα λίγη φόρα ώστε να μην χρειάζεται να σταματάς. Το γκάζι δεν είναι ηλεκτρονικό αλλά με τις δύο κλασσικές ντίζες να ανοίγουν τη πεταλούδα για τη ροή του καυσίμου στον κινητήρα και ένας και μοναδικός χάρτης ανάφλεξης είναι αρκετός για την σωστή καύση των δύο κυλίνδρων. Ουσιαστικά, χωρίς να υπάρχει traction control το πίσω λάστιχο προσφέρει παντού την ιδανική πρόσφυση, χωρίς να διώχνει τον πίσω τροχό, παρά μόνο όταν το θελήσει ο ίδιος ο αναβάτης. Όλα αυτά μαζί μειώνουν την πολυπλοκότητα των ηλεκτρονικών συστημάτων, ειδικά όταν κινείσαι σε εκτός δρόμου διαδρομές. Άλλωστε πάντα το πιο απλό σου δημιουργεί λιγότερα προβλήματα αξιοπιστίας.
Με τα χιλιόμετρα να περνούν γρήγορα, πάντα εκτός δρόμου, αλλά κοντά σε επαρχιακό δίκτυο και πάντα κοντά σε σταθμούς ανεφοδιασμού, πέρασα στην κεντρική Πίνδο με πορεία βόρεια, ώστε να βγω στην όμορφη Μακεδονία. Μετά την Λαμία και την Καλαμπάκα μέσα από τα βουνά με πορεία προς το Κιλκίς, διέσχισα τα πιο όμορφα βουνά της Μακεδονικής γης, όπου ειδικά αυτή την εποχή τα χώματα είναι μαλακά. Οι αστάθειες του καιρού αυτή τη χρονική περίοδο, που οι θερμοκρασίες έχουν ανέβει, σε συνδυασμό με τους ορεινούς όγκους σχεδόν κάθε απόγευμα βγάζουν και μια μπόρα. Όταν τα σύννεφα μαύριζαν και βάραιναν τότε άνοιγαν οι ουρανοί, ρίχνοντας πολύ νερό στη μάνα γη. Οι δυνατές βροχές πολλές φορές έδωσαν τη θέση της στο καταστροφικό χαλάζι. Έγινα μάρτυρας αυτού του φαινομένου στις βόρειες αγροτικές περιοχές της Μακεδονίας, που δυστυχώς κατάστρεψε τις φορτωμένες λίγο πριν από την συγκομιδή κερασιές. Αρκετά στενάχωρο να βλέπεις την καταστροφή μπροστά σου. Φορώντας αρκετές φορές την πιστή μου αδιάβροχη στολή και σταματώντας κάτω από γέφυρες για την αποφυγή των κεραυνών μέχρι να περάσουν οι μπόρες έφτασα στα ένδοξα οχυρά Ρούπελ.
Ρούπελ
Ανεβαίνοντας τον τελευταίο ορεινό όγκο, ατενίζοντας το βλέμμα προς Βουλγαρία καταλαβαίνεις την σπουδαιότητα τους. Στις ημέρες μας αποτελούν πλέον χώρο μουσείου που μπορούν οι επισκέπτες να δουν από κοντά. Οι στρατιώτες, σκοποί των οχυρών, ήταν πρόθυμοι να μας ξεναγήσουν σε αυτά. Όταν οι Γερμανοί επιτέθηκαν στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941, βρήκαν σθεναρή αντίσταση από τον ελληνικό αμυνόμενο στρατό. Οι απώλειες τους ήταν σημαντικές και οι σφοδρές μάχες τούς καθυστέρησαν αρκετά. Οι Γερμανοί ζήτησαν να τους παραδοθούν τα οχυρά, αλλά ο διοικητής τους, Ταγματάρχης Πεζικού Γεώργιος Δουράτσος, αρνήθηκε απαντώντας: «Τα οχυρά κατακτώνται, δεν παραδίδονται». Η μάχη και η αντίσταση των οχυρών συνεχίστηκε αλλά με τη συνθηκολόγηση της Αθήνας και τηΘεσσαλονίκη υπό τη γερμανική πλέον κατοχή, περικυκλώθηκαν και πλέον ήταν ανώφελη η συνέχεια των μαχών. Για την ηρωική τους αυτή στάση, οι Γερμανοί επέτρεψαν στους Έλληνες στρατιώτες να τα εκκενώσουν. Οι περισσότεροι με τα πόδια έφτασαν στην Αθήνα και στην Πελλοπόνησο για να πάνε στην Κρήτη και στη Μέση Ανατολή ώστε να συνεχίσουν τον αγώνα τους ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα.
Έπειτα από αυτό το προσκύνημα στο ηρωικό οχυρό, άρχισε ο σχεδιασμός της επιστροφής. Θα περνούσα από τις Σέρρες προκειμένου να συναντήσω καλούς φίλους, αλλά ο καιρός άλλαξε τα σχέδια. Ξεκίνησε μια μεγάλη καταιγίδα με έντονη βροχόπτωση από τις Σέρρες προς τον Λαγκαδά, δημιουργώντας πολλά προβλήματα. Το γεγονός αυτό με έκανε να αλλάξω πορεία με νότιοδυτική κατεύθυνση προς Αθήνα. Στη Θεσσαλονίκη έγινε ανεφοδιασμός σε καύσιμα και ενέργεια για εμένα και τη Ténéré 700 και ένα ωραίο φωτογραφικό κλικ στο μνημείο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην παραλία της όμορφης πόλης του Θερμαϊκού.
Το ταξίδι της επιστροφής ξεκίνησε από άσφαλτο αυτή τη φορά. Η προστασία από τον αέρα μετά τα 140 χλμ./ώρα, δεν είναι η καλύτερη επάνω στην Ténéré 700, αλλά στα θετικά είναι το γεγονός ότι δεν έρχεται από πουθενά θερμοκρασία από το ψυγείο της μοτοσικλέτας. Οδηγώντας μέσα στη συννεφιά, μια τρύπα στα σύννεφα έκανε τις ακτίνες του ήλιου να βρουν διέξοδο προς τη γη. Η εικόνα αυτή ήταν μαγική. Μου θύμισε λίγο την διαστημική σειρά Σταρ Τρεκ όπου σαν μεταφορέας ενέργειας θα μας έπαιρναν για να διακτινιστούμε σε άλλη περιοχή. Με αυτές τις σκέψεις στο νου ταξίδεψα χωρίς πρόβλημα στην Αθήνα. Το υλικό της σέλας είναι μαλακό με αποτέλεσμα τα μαλακά μόρια να χρειάζονται κάθε μιάμιση ώρα ξεμούδιασμα. Κάτι που γινόταν αναγκαστικά στις στάσεις για ανεφοδιασμούς ανά 120 ασφάλτινα χιλιόμετρα.
Εν κατακλείδι, το Ténéré 700 είναι μια αξιόλογη πρόταση σε αυτή την κατηγορία των μοτοσικλετών περιπέτειας. Χάνει σε κάποια σημεία, κερδίζει σε κάποια άλλα. Προσωπικά πιστεύω ότι με μια τοποθέτηση μεγαλύτερων μαρσπιέ και μιας μεγαλύτερης ζελατίνας θα βελτιωθεί προς το καλύτερο η συμβίωση του αναβάτη που θα θελήσει να ταξιδέψει παντού. Με τιμή στις 11.200 ευρώ και δύο χρόνια εγγύηση καλής λειτουργίας, θα σε πάει όπου της ζητήσεις χωρίς δισταγμό. Αυτό άλλωστε είναι και το ζητούμενο. Β.Ο.
Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!
