rapinoe

Μέγκαν Ραπίνο: Έκλεισε την καριέρα της στις ΗΠΑ με το γνωστό τρόπο, νικήτρια και ασυμβίβαστη

Μαριλένα Καλόπλαστου

Η πρωταθλήτρια Παγκοσμίου Κυπέλλου και Ολυμπιονίκης ήταν serial winner για τη χώρα της, με τους οπαδούς στον τελευταίο της αγώνα να αναγνωρίζουν και τη σπουδαία της συνεισφορά εκτός γηπέδου.

Η Αμερικανίδα σταρ και οι συμπαίκτριές της επικράτησαν 2-0 της Νότιας Αφρικής σε φιλικό στο «Soldier Field» στο Σικάγο. Αν και η Ραπίνο θα παίξει μερικά ακόμη παιχνίδια για την ομάδα της, OL Reign, την Κυριακή έδωσε την τελευταία της παράσταση με τις ΗΠΑ και ήταν η τελευταία στροφή σε μια καριέρα σχεδόν δύο δεκαετιών, στην οποία έφτασε τις 203 συμμετοχές, κατέκτησε δύο Παγκόσμια Κύπελλα και ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο.

Μετά τον αποκλεισμό από το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών του φετινού καλοκαιριού, η ομάδα των ΗΠΑ συσπειρώθηκε για την αποχώρηση της 38χρονης Ραπίνο. Ο κόσμος ξέσπασε όταν, στα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου, το κόρνερ της βρήκε την Έμιλι Σόνετ, η οποία σκόραρε με κεφαλιά. Η ασίστ ήταν το κατάλληλο φινάλε για τη Ραπίνο, γνωστή για το θάρρος της και την έφεσή της στις στημμένες φάσεις. Το πρώτο γκολ του αγώνα ήταν ένα συμβολικό πέρασμα της δάδας στην επόμενη γενιά παικτών γυναικών των ΗΠΑ, καθώς η 21χρονη Τρίνιτι Ρόντμαν σκόραρε από ασίστ της Άλεξ Μόργκαν, της μακροχρόνιας συμπαίκτρια της Ραπίνο στην USWNT.

Ήταν μια στιγμή που ολοκληρώθηκε ο κύκλος για τη Ραπίνο στο Σικάγο, το σπίτι του αμερικανικού ποδοσφαίρου, εκεί που κάποτε πάλεψε με νύχια και με δόντια στη μακρά μάχη της ομάδας της για ίση αμοιβή. Αυτός ο αγώνας την καθόρισε περισσότερο από οποιοδήποτε από τα επιτεύγματά της στο γήπεδο, κάτι που η ίδια η Ραπίνο έχει επισημάνει κατά την αποχαιρετιστήρια περιοδεία της.

«Λέει πολλά για εμάς ότι τα πάντα στο γήπεδο μοιάζουν χλωμά σε σύγκριση με αυτά που έχουμε πετύχει εκτός γηπέδου». Έχει δηλώσει.

Τα τελευταία 30 χρόνια το ποδόσφαιρο γυναικών χει γίνει μέρος του αθλητικού τοπίου της Αμερικής, κερδίζοντας υποστηρικτές με κάθε νίκη σε Παγκόσμιο Κύπελλο και Ολυμπιακή νίκη. Χρειάστηκαν όμως και μεμονωμένες παίκτριες για να εξυψώσουν το άθλημα. Η δεκαετία του '90 σηματοδότησε τη χρυσή εποχή της Μία Χαμ και την Άμπι Γουάμπαχ. Στη συνέχεια ήρθε η Ραπίνο, η οποία όχι μόνο θάμπωσε τους θαυμαστές της με την ποδοσφαιρική της ικανότητα, αλλά έφερε και την πλήρη ταυτότητά της στο παιχνίδι. Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2011 και πριν πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, η Ραπίνο εμφανίστηκε ως ομοφυλόφιλη

«Οι άνθρωποι ήρθαν να μας δουν όχι μόνο για αυτό που κάναμε στο γήπεδο, αλλά ήρθαν για να δουν τον εαυτό τους σε εμάς», είπε η Ραπίνο το Σάββατο

Η Ραπίνο δεν χρησιμοποίησε απλώς την πλατφόρμα της για να αγωνιστεί για κοινωνικούς σκοπούς που ωφέλησαν την ταυτότητά της ως queer γυναίκα. Το 2016, έγινε μία από τις πρώτες λευκές αθλήτριες που γονάτισαν κατά τη διάρκεια του εθνικού ύμνου της Αμερικής σε ένδειξη αλληλεγγύης με τον παίκτη του NFL Κόλιν Κάπερνικ, ο οποίος ξεκίνησε τη διαδήλωση ως διαμαρτυρία κατά της αστυνομικής βίας στην Αμερική.

Έξω από το Soldier Field, η διάθεση πριν από το παιχνίδι έμοιαζε με πάρτι. Γυναίκες, άνδρες, καθώς και πολλά παιδιά, φόρεσαν τη φανέλα Νο 15 της Ραπίνο. «Είναι πολύ όμορφο να κοιτάς και να βλέπεις μικρά μαύρα κορίτσια και μικρά τρανς παιδιά και αγόρια με τις φανέλες μας. Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι για το οποίο είμαστε πραγματικά περήφανοι όλοι μας και όλοι μας –ειδικά στη γενιά μας– γνωρίζουμε τον αντίκτυπο που έχουμε κάνει. Και ξέρουμε ότι είναι πολύ διαφορετικό τώρα από όταν ξεκινήσαμε».

Όταν ρωτήθηκαν τι τους άρεσε στη Ραπινόε, πολλά παιδιά στο παιχνίδι της Κυριακής έδειξαν τον χαρακτήρα της και όχι τις δεξιότητές της. «Είναι γενναία», είπε ο 11χρονος Λέβιν από το Ουισκόνσιν.

Ακολούθησε το GWomen στο instagram

Στείλε μας νέα, ιδέες, προτάσεις, απορίες για τον γυναικείο αθλητισμό στο [email protected]