Η Εύα Νίκου αγαπά το βουνό και το σκι, γεννημένη στα Γρεβενά στις 20 Ιουνίου 2000 δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά.
Το χιονοδρομικό κέντρο στη Βασιλίτσα αποτελεί το δεύτερο σπίτι της, εκεί έμαθε να κάνει σκι και να που την Τρίτη 1η Μαρτίου 2022 την βρήκε να αναχωρεί από τον Αθήνα για την Κωνσταντινούπολη και από εκεί με τελικό προορισμό το Πεκίνο για την παρθενική της παρουσία σε Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Το μεγάλο παραολυμπιακό ραντεβού του αθλητισμού για τα αθλήματα του χειμώνα ανοίγει την Παρασκευή (4/3) με την τελετή έναρξης και την Ελλάδα να εκπροσωπείτε από την Εύα Νίκου, μαζί με τον οδηγό της Δημήτρη Προφέντζα στο αλπικό σκι και τον Κωνσταντίνο Πετράκη στη χιονοσανίδα.
Η Νίκου θα έχει πολλή δουλειά στο «Yanqing National Alpine Skiing Centre», εκεί όπου το Σάββατο (5/3) αρχίζει η δράση στο αλπικό σκι.
Η νεαρή πρωταθλήτρια θα πάρει μέρος στα τέσσερα από τα πέντε αγωνίσματα που περιλαμβάνει το πρόγραμμα στο αλπικό: το SL (Slalom) – Σλάλομ, το GS (Giant Slalom) - Γιγαντιαίο Σλάλομ, το SG (Super Giant Slalom) - Σούπερ γιγαντιαίο σλάλομ, και το SC (Super Combined) αγώνας συνδυασμού.
«Σαν να βλέπω μέσα από στενό χωνί»
Η Νίκου μετέχει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες έχοντας μειωμένη όραση, «αναπηρία» που συνειδητοποίησε σε ηλικία 16 ετών κι ενώ είχε ήδη πάρει μέρος σε πανελλήνια πρωταθλήματα, φέρνοντας και διακρίσεις. «Η κεντρική μου όραση είναι σε καλό επίπεδο, το πρόβλημα είναι η περιφερειακή όραση δεν βλέπω σε γωνία μεγαλύτερη των 10 μοιρών. Για να καταλάβετε είναι σαν να βλέπω μέσα από στενό χωνί» δηλώνει χαμογελώντας η Εύα Νίκου στο GWomen.
Η νέα αρχή στη ζωή της
Όμως το σκι, το βουνό, τα χειμερινά αθλήματα είναι η ζωή της, το πρόβλημα με την όραση δεν αποτέλεσε εμπόδιο να τα παρατήσει και όλα άλλαξαν από το 2018 και έπειτα.
«Με το σκι ασχολούμαι από την ηλικία των επτά ετών στη Βασιλίτσα και μέχρι να ανακαλύψω το πρόβλημα με την όραση έπαιρνα κανονικά μέρος σε αγώνες, σε πανελλήνια πρωταθλήματα στο αλπικό σκι. Όταν το έμαθα σταμάτησα για δύο, τρία χρόνια.
Το 2018 κι αφού με είδαν και ενθουσιάστηκαν από τις επιδόσεις μου μού πρότειναν να γίνω μέλος της παραολυμπιακής ομάδας, το δέχθηκα και από τότε επέστρεψα για τα καλά στο αλπικό σκι.
Ποτέ δεν ένιωσα κάπως διαφορετικά, ακόμα και από τη στιγμή που βγήκε το πρόβλημα, η ζωή μου, η καθημερινότητά του παρέμεινε η ίδια, όπως και πριν. Απλά ακόμα και τώρα προσπαθώ να καλύψω το χαμένο έδαφος από εκείνο το διάστημα που δεν ασχολιόμουν με τον αλπικό σκι» εξηγεί η Ελληνίδα πρωταθλήτρια.
Τα «μάτια» της στον αγώνα
Αλπικό σκι, καταβάσεις με υψηλές ταχύτητες, σλάλομ, δεξιοτεχνία, γρήγορα αντανακλαστικά. Πώς αλήθεια είναι να γλιστράς στο χιόνι με το δεδομένο της μειωμένης περιφερειακής όρασης.
Και εδώ για την Εύα Νίκου έρχεται το κεφάλαιο Δημήτρης Προφέντζα, είναι ο οδηγός της στον αγώνα, αλλά και αυτός που φροντίζει για τα πάντα προκειμένου η αθλήτρια να μένει προσηλωμένοι στο αγωνιστικό μέρος, ο φύλακας άγγελός της, το άλλο της «alter ego».
Μαζί έχουν συνθέσει ένα υπέροχο δίδυμο και οι επιτυχίες δεν άρχισαν να έρθουν, όπως πριν από ένα χρόνο η 4η θέση στο αγώνισμα του γιγαντιαίου σλάλομ στο καντόνι του Βαλέ στην Ελβετία.
«Ο Δημήτρης είναι επίσης από τα Γρεβενά, αρχίσαμε τη συνεργασίας μας το 2018. Είναι αυτός που με οδηγεί στον αγώνα, τρέχει μπροστά μου, επικοινωνούμε με ενδοσυνεννόηση, φοράμε κράνος με χειλόφωνο, είναι αυτός που με κατευθύνει για το πού υπάρχει πόρτα, είναι τα μάτια μου κυριολεκτικά και μεταφορικά στο σκι» επισημαίνει η Εύα Νίκου.
Εξοπλισμός 13.000 ευρώ
Το άθλημα πέρα από προσωπική προσπάθεια, κόπο, απαιτεί και υποστήριξη οικονομική, για τον εξοπλισμό, τα ταξίδια.
«Η αλήθεια είναι πως δεν έχω κάποιο χορηγό να μας καλύπτει τα έξοδα. Έχουμε την υποστήριξη της Εθνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας Ατόμων με αναπηρίες. Για να μιλήσουμε με αριθμούς, ο εξοπλισμός για εμένα και τον Δημήτρη για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες φθάνει στα 13.000 ευρώ. Αφορά τα σκι, τις μπότες, τα κράνη, τον ρουχισμό, τα πάντα. Αυτό το ποσό το κάλυψε η Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή» τονίζει η αθλήτρια.
Και φθάνουμε στο μεγάλο όνειρο στην πρώτη συμμετοχή της στους Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες και όταν ρωτήσαμε τι στόχο έχει θέσει η ίδια, στην αρχή χαμογέλασε.
«Με τον Δημήτρη από τον Οκτώβριο και μετά έχουμε βγάλει πολλή προπόνηση. Ξέρουμε πως μπορώ να πετυχαίνω καλές θέσεις. Το θέμα είναι να αποβάλω το άγχος, είναι στιγμές που με κάνει να μπλοκάρω και να μην αποδίδω αυτό που μπορώ, όπως συνέβη πρόσφατα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Λιλεχάμερ. Στο Πεκίνο θέλω να τρέξω, να ρισκάρω, να το πιστέψω και να βγει το αποτέλεσμα» δηλώνει με αυτοπεποίθηση η Εύα Νίκου.
Όπως και να έχει η κορυφαία Ελληνίδα πρωταθλήτρια έχει πολύ δρόμο μπροστά της.
«Το αλπικό σκι κατά τη γνώμη μου, είναι μέσα στα πέντε πιο δύσκολα και απαιτητικά αθλήματα. Όμως το αγαπώ, είναι αυτό που με ευχαριστεί, κάνω αυτό που θέλω και αυτό είναι το πιο σημαντικό» μας λέει καταληκτικά.