Η ζωή με ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο – Vol 2 (pics)

• To ταξίδι με το ID.3

Το Volkswagen ID.3 1^st Edition, το οποίο ανέλαβε το ρόλο του πρωταγωνιστή στο ημερολόγιο «Η ζωή με ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο», χαίρει άκρας υγείας αν και δεν είναι λίγες οι φορές που διάφορα μηνύματα στην ψηφιακή του οθόνη, μας θέτουν σε κατάσταση συναγερμού.

Τα μηνύματα αυτά, τέσσερα συνολικά μέχρι στιγμή, αφορούσαν την αδυναμία επικοινωνίας του e-call -δηλαδή του συστήματος επικοινωνίας με τον πανευρωπαϊκό αριθμό επειγόντων περιστατικών 112- την πιθανή βλάβη στο σύστημα κίνησης, την αδυναμία καταγραφής χιλιομέτρων στο οδόμετρο και την αδυναμία λειτουργίας του GPS. Κανένα δε σήμανε την ακινητοποίηση του αυτοκινήτου, ωστόσο από τις τέσσερις προειδοποιήσεις οι τρεις μας συνιστούσαν επίσκεψη σε εξουσιοδοτημένο επισκευαστή.

Γνωρίζοντας ότι τέτοιες αναγγελίες προβλημάτων πολλές φορές είναι παροδικές και πιθανώς να οφείλονται σε ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές, τις αγνοήσαμε.

Όπως αποδείχτηκε οι τρεις από αυτές ήταν μάλλον αυτής της κατηγορίας, καθώς δεν επανήλθαν ποτέ. Για τη μια μάλιστα ξέρουμε ότι την προκαλέσαμε εμείς, καθώς φορτίσαμε το αυτοκίνητο στο 100% και το αφήσαμε χωρίς να κινηθεί άμεσα, όπως προτείνει το εγχειρίδιο χρήσης. Όμως αυτή που αφορά το e-call, έκανε την εμφάνισή της συνολικά τρεις φορές σε 35 ημέρες. Συνεχίζουμε όμως και βλέπουμε.

To ταξίδι με το ID.3

Πριν από ελάχιστα χρόνια η σκέψη και μόνο για ταξίδι με αμιγώς ηλεκτρικό αυτοκίνητο θα μπορούσε να προκαλέσει γέλιο. Σήμερα όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Από τα 2.000 επιπρόσθετα χιλιόμετρα με τα οποία έχουμε προικίσει το ID.3, τα 750 έγιναν σε αυτοκινητόδρομο και ειδικότερα σε ένα μεγάλο ταξίδι από Αθήνα προς το νομό Ηλείας και πίσω.

Οδηγώντας κατά βάση με το πρόγραμμα Eco, η μέση κατανάλωση του ID.3 δεν έχει ξεπεράσει τις 16,2 kWh/100 χλμ. Στο ταξίδι με σταθερά 120 χλμ./ώρα και μικρές εξάρσεις με το γκάζι για προσπεράσεις, η τιμή αυτή ήταν 19,5 kWh/100 χλμ.

Η εμπειρία θα ήταν σχεδόν υπνωτική, με την χαλαρωτική χάραξη του αυτοκινητόδρομου, το adaptive cruise control σε λειτουργία και την σχεδόν παντελή έλλειψη θορύβων. Ευτυχώς το ID.3 έχει ένα εξαιρετικό σύστημα ήχου, τόσο σε απόδοση όσο και σε λήψη σταθμών -ειδικά η λειτουργία DAB μας έσωσε σε σημεία της διαδρομής που οι σταθμοί συμβατικής λήψης ήταν ρεπερτορίου Radio Blackman.

Με την παραπάνω ταχύτητα ταξιδιού, η αυτονομία δεν ξεπερνά τα 280 χλμ. Έτσι, για να φτάσουμε στον προορισμό μας, ξεκινήσαμε με 95% φόρτιση από Αθήνα και κάναμε μια μόνο στάση στον Ψαθόπυργο, πριν το Ρίο, όπου υπάρχει φορτιστής 50 kW. Μετά από 50 περίπου λεπτά η φόρτιση έφτασε και πάλι στο 95%, από το 20% περίπου και συνεχίσαμε.

Θα μπορούσαμε να φτάσουμε στον προορισμό μας και με πολύ λιγότερο χρόνο φόρτισης, καθώς χρειαζόμαστε περίπου 100 χιλιόμετρα επιπρόσθετης αυτονομίας διατηρώντας και ένα απόθεμα ασφαλείας, ωστόσο δεν γνωρίζαμε αν οι πρίζες του σπιτιού που μας φιλοξένησε θα υποστήριζαν το φορτίο που απαιτεί το ID.3.

Με αυτό το δεδομένο, φροντίσαμε ώστε η αυτονομία των 300 περίπου χιλιομέτρων που πετύχαμε μετά από 50 λεπτά φόρτισης, να είναι ικανή ώστε να επιστρέψουμε στο ίδιο σημείο. Καθώς στην ευρύτερη περιοχή της Πηνείας δεν υπάρχει κανένας φορτιστής. Μόνο ένας στην Αμαλιάδα, 25 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο διαμονής μας, ήταν διαθέσιμος.

Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και μια εξωτερική πρίζα του σπιτιού βοήθησε ώστε -μένοντας στη φόρτιση για 12 περίπου ώρες- το ID.3 να φτάσει και πάλι στο 95%, μετά και από μερικές εξορμήσεις στις παραλίες της περιοχής.

Κόστος και χρόνος φόρτισης

Στους δημόσιους φορτιστές το σύνηθες κόστος της κιλοβατώρας είναι μεταξύ 0,5 και 0,6 ευρώ. Με δεδομένο ότι το ID.3 καταναλώνει σε συνθήκες ταξιδιού με 120 χλμ./ώρα κοντά στις 20 kWh, το κόστος της φόρτισης ανά 100 χλμ., αν αυτή πραγματοποιείται αποκλειστικά σε δημόσιους φορτιστές, κυμαίνεται μεταξύ 10 και 12 ευρώ/100 χλμ.

Σε εμάς, για ένα ταξίδι 700 χιλιομέτρων, κόστισε πολύ λιγότερο. Συγκεκριμένα 40 ευρώ συνολικά, καθώς φορτίσαμε δωρεάν στην Αθήνα και με κόστος οικιακής κιλοβατώρας στον προορισμό μας. Είναι όμως προφανές ότι ένα αυτοκίνητο diesel ή ένα πολύ οικονομικό μοντέλο με κινητήρα βενζίνης, μπορεί να είναι σημαντικά πιο συμφέρων -με μέση κατανάλωση σε αντίστοιχες ταχύτητες κοντά στα 5,5 λίτρα/100 χλμ. για το diesel και στα 6,5 για το βενζίνης.

Ο χρόνος είναι επίσης ένα ζήτημα, όταν πρέπει να αναπληρώσεις την ενέργεια ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου στο ταξίδι. Δυστυχώς στη χώρα μας το σύνολο σχεδόν των δημόσιων φορτιστών είναι το μέγιστο 50 kW, οπότε η δυνατότητα του ID.3 να φορτίζει γρήγορα με ισχύ ως 100 kW σε 33 λεπτά, δεν υφίσταται σήμερα.

Το μίνιμουμ του χρόνου, για ανάκτηση ενέργειας από 20% έως περίπου 95% της μπαταρίας χωρητικότητας 58 kWh του ID.3 1st Edition της δοκιμής μας, απαιτεί σε φορτιστή 50 kW περίπου 50 λεπτά. Η Volkswagen, όπως και το σύνολο των κατασκευαστών ηλεκτρικών αυτοκινήτων, προτείνει το επίπεδο φόρτισης της μπαταρίας να μην υπερβαίνει το 80%. Όταν όμως κινείσαι σε μεγάλες διαδρομές, ο κατασκευαστής προτείνει φόρτιση έως και το 100%, με την προϋπόθεση ότι το αυτοκίνητο θα κινηθεί αμέσως μετά και δεν θα μείνει σταματημένο για μεγάλο χρονικό διάστημα πλήρως φορτισμένο.

Αντιμετωπίζοντας τις ελληνικές παθογένειες

Η μεγάλη διάρκεια της δοκιμής του Volkswagen ID.3 φέρνει στην επιφάνεια και προβλήματα που δεν αφορούν ούτε την υποδομή φόρτισης, ούτε το ίδιο το αυτοκίνητο. Η έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας που μας χαρακτηρίζει συνολικά και ατομικά, απέκτησε μια ακόμα έκφανσή της που αφορά ειδικά τους κατόχους ηλεκτρικού αυτοκινήτου: την κατάληψη των ειδικών θέσεων στάθμευσης στους δημόσιους φορτιστές, από αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικής καύσης.

Το αντιμετωπίσαμε μια φορά στο χώρο στάθμευσης ενός super market, αλλά ήταν μικρό το κακό καθώς υπήρχαν άλλες τέσσερις θέσεις. Το βιώσαμε όμως σε όλη του την έκταση και στο πάρκο «Αντώνης Τρίτσης», στη δυτική Αθήνα, όπου οι δύο θέσεις φόρτισης της Blink ήταν κατειλημμένες από τα αυτοκίνητα της εικόνας. Αναρωτιέμαι, οι κύριοι αυτοί θα πήγαιναν ποτέ εμπρός από ένα εν λειτουργία πρατήριο καυσίμου να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους;

Η οργή που θα νοιώσει ο κάθε κάτοχος ηλεκτρικού αυτοκινήτου, ο οποίος πιθανώς να αντιμετωπίζει το πρόβλημα της περιορισμένης αυτονομίας και έχει συνδυάσει την επίσκεψή του στο πάρκο με μια φόρτιση, είναι απολύτως δικαιολογημένη και οφείλει να συνοδεύεται από τηλέφωνο στην τροχαία για την αναφορά της ασυνειδησίας. Και αν σε ένα super market έχεις τη δυνατότητα του εύκολου εντοπισμού κάθε κρετίνου, στο πάρκο αυτό είναι αδύνατον, με αποτέλεσμα να χάνεις πολύ χρόνο και ηρεμία.

Η ειδικές θέσεις στάθμευσης δεν είναι απλά σημεία με ωραία απόχρωση. Υπάρχουν πολλοί σοβαροί λόγοι που υπάρχουν σεσημασμένες θέσεις για ΑΜΕΑ, επί παραδείγματι, και λιγότερο σοβαροί αλλά εξίσου άξιοι σεβασμού από όλους, που υπάρχουν θέσεις για ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Ας το θυμόμαστε αυτό όλοι οι οδηγοί που έχουμε σκεφτεί να σταθμεύσουμε παράνομα σε τέτοιες θέσεις.