ΔιεγΕΡΤης

Gazzetta team
ΔιεγΕΡΤης
«Στη Ραχήλ Μακρή μπορείς να καταλογίσεις πολλά. Ολοι τη θυμούνται, ωστόσο, να δίνει ηχηρό «παρών» στο προαύλιο του Ραδιομεγάρου τις αλήστου μνήμης εποχές του «μαύρου»... Γράφει για την «Εφημερίδα των Συντακτών» ο Δημήτρης Νανούρης

Στη Ραχήλ Μακρή μπορείς να καταλογίσεις πολλά. Ολοι τη θυμούνται, ωστόσο, να δίνει ηχηρό «παρών» στο προαύλιο του Ραδιομεγάρου τις αλήστου μνήμης εποχές του «μαύρου», όταν χιλιάδες πολίτες εκδήλωναν εμπράκτως αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της ΕΡΤ, παρακολουθώντας δωρεάν συναυλίες μέχρι τις μικρές ώρες εκάστης εσπέρας. Εκτός απ’ την αμέριστη συμπαράσταση στους απολυμένους, το φιλοθέαμον κοινό υπερασπιζόταν τη δημόσια τηλεόραση ως σημαντικό πόλο Πολιτισμού. Τα Μουσικά Σύνολά της, εξάλλου, του είχαν χαρίσει μαγικές στιγμές, εκείνο το μακρύ καλοκαίρι που ’κλεβε την παράσταση η Μακρή.

Κάπου κάπου η εκ Πτολεμαΐδος ορμώμενη βουλεύτρια των ΑΝ.ΕΛΛ. και μετέπειτα του ΣΥΡΙΖΑ παλλόταν με εφηβική αλκή στους ρυθμούς του λαϊκού, του έντεχνου και του ροκ στα γρασίδια της Αγίας Παρασκευής. Αποκορύφωμα της εν γένει επαναστατικής δράσης της υπήρξε αναμφιβόλως η αναρρίχησή της στα κιγκλιδώματα της Μεσογείων, κυριολεκτικά πάνω απ’ τα κράνη των ΜΑΤ, ένα κρύο βράδυ του Νοεμβρίου 2013. Η φωτογραφία της να ιππεύει το σιδηρούν παραπέτασμα φορώντας μπλου τζιν παντελόνι, μαύρο σπορ μπουφάν και φωσφορίζον τριζάτο γαλάζιο πατούμενο έφτασε στα πέρατα της οικουμένης, ως σήμα κατατεθέν της κινητοποίησης.

Αδυνατώ ακόμα και να εικάσω ότι η ανιδιοτελής Ραχήλ σκαρφάλωσε στα κάγκελα, αποβλέποντας να λάβει σειρά προτεραιότητος –να προτεραιοποιηθεί, κατά την τρέχουσα κουμουνδουρική αργκό– στα στούντιο των πρωινάδικων άμα τη επαναλειτουργία του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα. Κύλησε καιρός από τότε. Η πρωτοδεύτερη φορά Αριστερά με ολίγην Ακροδεξιά υπονόμευσε τον γνωστό εαυτό της, εκπληρώνοντας έστω και μία υπόσχεση: άνοιξε εκ νέου την ΕΡΤ και διόρισε πρόεδρο επιφανή εκπρόσωπο του Πολιτισμού. Εκείνος θεώρησε υποχρέωσή του να αποτίσει τιμή στον αγώνα των υφισταμένων του, παραγγέλνοντας καλαίσθητο γλυπτό με τη γλαφυρή επιγραφή «Μνήμες και χρέος».

Στην τελετή των αποκαλυπτηρίων η πρώην ηρωίδα του αυλόγυρου εμφανίστηκε στο τέμενος της τιβί, τιτιβίζοντας γαλλικά Λοζάνης με μάγκικη αξάν Κοζάνης. Με όλα τα παράσημα του βετεράνου, τραυματία πολέμου να κουδουνίζουν κρεμασμένα στο πέτο, διέκοψε τον πρόεδρο λέγοντας: «Είστε τόσο άνανδροι και ξετσίπωτοι που δεν τολμάτε εδώ και πάρα πολύ καιρό –από τον Σεπτέμβριο– να δώσετε τον λόγο σε αυτούς που αγωνίστηκαν για μια δημόσια πραγματική τηλεόραση».

 

Εκ φύσεως ευγενής ο Διονύσης Τσακνής, άνθρωπος του Πολιτισμού τοποθετημένος μάλιστα από την Αριστερά, με το ηθικό της πλεονέκτημα να στάζει απ’ τα μπατζάκια του, σκέφτηκε να της φερθεί με το γάντι. Να την καλέσει δηλαδή στο πρόχειρο, υπαίθριο βήμα, αφήνοντάς τη να γίνει ρεζίλι μονάχη της. Φοβήθηκε όμως μήπως εκτεθεί ο Πολλάκις, τις λεπτοφυείς, κομψεπίκομψες εκφράσεις του οποίου επικροτεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός: «Θα βγάλεις τον σκασμό επιτέλους; Βγάλε τον σκασμό. Σκάσε» κραύγασε με τη χαρακτηριστική συριζαίικη μεγαθυμία και αβροφροσύνη. Η ανατροφή του τον εμπόδισε να προσθέσει την τρυφερή προσαγόρευση «μωρή».

Πηγή: efsyn.gr