Έπεσε, αλλά δεν χτύπησε

Αν κρίνω από τους δισταγμούς που ανίχνευσα χαζολογώντας στα social media το τελευταίο διήμερο -ή μάλλον, τους τελευταίους μήνες- το κοινό του Παναθηναϊκού είχε φτάσει στην κρίσιμη καμπή.

Εκεί, όπου σκέφτεσαι να προσπεράσεις τους ίδιους αγώνες που κάποτε περίμενες ανυπόμονος επί μήνες.

«Τι να πάω να δω με τη Μπαρτσελόνα, που θα διασυρθούμε; Ας κρατήσω τα λεφτά μου για κάποιο ματς που θα κερδίσουμε».

Ή για το ντέρμπι. Το ντέρμπι, με τον Ολυμπιακό, δεν λείπει ποτέ αυτή τη συζήτηση. Είτε βρέξει ειτε χιονίσει.

Φοράς τις πλερέζες αν είσαι από τους οπαδούς της λιακάδας, ανεβάζεις τα μαύρα πανιά, κανονίζεις μπαρότσαρκα για το βράδυ της επίσκεψης της Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ και περιμένεις να έρθει στην πόλη καμιά Μπάγερν, καμιά Μονακό, άντε καμιά Φενέρ στα ανάποδά της.

Και τότε σκάει μία εμφάνιση σαν την αποψινή και σε κάνει να αναρωτιέσαι. Τι πρέπει να γίνει για να εμφανίζεται συχνότερα στο γήπεδο η αξιόλογη ομάδα που προφανέστατα κρύβεται ανάμεσα στα συντρίμμια;

Δεν επιπλέει όποιος όποιος σε πορθμούς όπως αυτούς που βρήκαν τον Παναθηναϊκό με σταθερό κατάρτι: Εφές, Φενέρ, Ολυμπιακός, Μπαρτσελόνα.

Σύμφωνοι, μόλις οι καπετάνιοι βγουν από τα χωρικά ύδατα ξαναγίνονται μούτσοι. Στο ΟΑΚΑ, ωστόσο, τις περισσότερες φορές η φουρτούνα πιάνει τον ανυποψίαστο επισκέπτη.

Στο τέλος του αποψινού αγώνα η πρωτοπόρος Μπάρτσα ήταν νικήτρια, αλλά ο Σαρούνας Γιασικέβιτσιους είχε το ύφος του ναυαγού που διασώθηκε γαντζωμένος από τα μαλλιά του.

Ο Παναθηναϊκός δεν είχε χάσει σχεδόν ποτέ αγώνα όπου έβαλε 49 πόντους στο ημίχρονο, πόσο μάλλον όταν προηγήθηκε και με +13.

Σπάνια βέβαια είχε απέναντί του ομαδάρα αυτού του βεληνεκούς. Έστω χωρίς τους Καλάθη, Χίγκινς, Αμπρίνες, Χέις, η Μπαρτσελόνα του Σάρας διαθέτει φαρέτρα γεμάτη με δηλητήριο.

Είναι συνεπώς υπερβολικά αυστηρός και ευσυγκίνητος, όποιος αισθάνεται την απογοήτευση της ήττας στο πετσί του.

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε ανάστημα από την αποψινή σύγκρουση και το κέρδισε τη στιγμή που το χρειαζόταν απεγνωσμένα.

Όπως έγραφα και τις προηγούμενες εβδομάδες, το εγχώριας κατανάλωσης διπλό επί του Ολυμπιακού στο Φάληρο έδωσε στο «τριφύλλι» έναν μήνα απρόσμενης ανθοφορίας, ο οποίος ασφαλώς θα αυγατίσει εάν οι νίκες διπλασιαστούν.

Τα πλέι-οφ της Euroleague παραμένουν άπιαστο όνειρο και αυτό δεν επρόκειτο να αλλάξει σε περίπτωση νίκης απέναντι στη Μπαρτσελόνα.

Δυστυχώς για το καλομαθημένο σε ευρωπαϊκά μεγαλεία κοινό των «πρασίνων», οι αγώνες μεσοβδόμαδα έχουν εξελιχθεί σε διαρκή πρόβα τζενεράλε, ή λιγότερο τζενεράλε, εν όψει των 7-8 «τελικών Κυπέλλου» που σημαδεύουν οι πάντες εξαρχής.

Και αυτοί οι οιονει τελικοί έχουν, όλοι, τον ίδιο εχθρό στο απέναντι χαράκωμα. Εχθρό που μιλάει ελληνικά με πειραιώτικη προφορά.

Ναι, δεν υπάρχει αμφιβολία, μπορούσε να το πάρει το αποψινό «ντέρμπι από τα παλιά», ο Παναθηναϊκός.

Το έχασε (82-85) επειδή δεν είχε τρόπο να προστατεύσει το αμυντικό ριμπάουντ στην κρίσιμη τρίτη περίοδο, όταν το 51-41 έγινε 62-68.

Εάν δεν μπερδεύτηκα στο μέτρημα, η Μπαρτσελόνα ανανέωσε 8 ή 9 επιθέσεις μέσα σε ένα δεκάλεπτο, χάρη στις τερατωδών διαστάσεων πεντάδες που επιστράτευσε ο Σάρας, με τον υψηλόσωμο και δυναμικό Σμιτς στο «3», δίπλα σε Μίροτιτς και Σανλί.

Ο καημένος ο Παπαγιάννης έπαιξε 38 λεπτά και προσπαθούσε να μαρκάρει ταυτόχρονα όλη την πεντάδα των Ισπανών. Είναι ο τελευταίος που φταίει για τα χαμένα ριμπάουντ.

Όποτε ο Δημήτρης Πρίφτης αποφάσιζε να ψηλώσει και το δικό του σχήμα, πάθαινε διαφορετικού τύπου ζημιά, αφού ο Παναθηναϊκός γινόταν δυσκίνητος και δύστοκος στην επίθεση.

Από το 21ο λεπτό μέχρι το 38ο, ο Νέντοβιτς, ο Παπαγιάννης, ο Παπαπέτρου και ο Ουάιτ έμειναν όλοι άποντοι, ενώ ο άκεφος Μέικον είχε συμβολική παρουσία.

Ο Σέρβος γέμισε τους πάντες με αυτοπεποίθηση με την είσοδό του στο παιχνίδι (μετά το 12-21 της Μπάρτσα), αλλά δεν είχε ούτε τις δυνάμεις ούτε τα πατήματα για να βγάλει άμυνες και να διεκδικήσει ριμπάουντ στο δεύτερο μέρος.

Ο Πρίφτης τον ξανάριξε στο παιχνίδι όταν είδε ότι πλησίαζε η ώρα του κολοκοτρωνέικου και δικαιώθηκε, αφού ο Νέντοβιτς πέτυχε 8 πόντους στο φινάλε και κόντεψε να ισοφαρίσει κιόλας, με το σουτ της απελπισίας από τη σέντρα.

Για κακή τύχη του Παναθηναϊκού, οι παίκτες της Μπαρτσελόνα που κέρδισαν τα εσκεμμένα φάουλ βάζουν τις βολές και με δεμένα μάτια: 86% ποσοστό καριέρας ο Μίροτιτς, 91% ο Κούριτς.

Και δεν είναι δα τίποτε παιδαρέλια, για να πτοηθούν από τις αποδοκιμασίες και από τις άναρθρες κραυγές της κερκίδας.

Ίσως το φινάλε να ήταν διαφορετικό, αν έγραφε 3/3 από τη γραμμή ο Οκάρο Ουάιτ στο 75-81. Η μία χαμένη βολή του Αμερικανού αποδείχθηκε κρίσιμη στη μικροοικονομία του παιχνιδιού.

Ο Παναθηναϊκός έφερε τη Μπαρτσελόνα στο «αμήν» μολονότι είχε 6/25 τρίποντα, 15 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, ντεφορμέ τον κορυφαίο σκόρερ του (Μέικον, 1/8 σουτ, 1 ασίστ, 2 λάθη) και απροπόνητους τους δύο ηγέτες του (Παπαπέτρου, Νέντοβιτς).

Για μια φορά, ο Πρίφτης έκανε τις δηλώσεις του με ψηλά το κεφάλι. Και με το δίκιο του.

Ο Παναθηναϊκός έχει ζήσει φριχτές βραδιές γεμάτα τραύματα φέτος στην Ευρώπη, αλλά η αποψινή δεν ήταν μία από αυτές.

Και πολλοί από τους παίκτες του, με πρώτο τον Χάουαρντ Σαντ-Ρόος, άξιζαν να φύγουν από το γήπεδο με γεμάτα τα χέρια.