Η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής του

Η 25η Μαρτίου ήταν για τον Ολυμπιακό μία βραδιά παλιγγενεσίας, η οποία βεβαίως δρομολογήθηκε πριν από μήνες. Ίσως αυτή να είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής του.

Η ομάδα που ξεκίνησε τη σεζόν με βασικό στόχο να επιστρέψει στα πλέι-οφ για να ξορκίσει τα φαντάσματα της χαμένης διετίας θα μπει στα πλέι-οφ με πλεονέκτημα έδρας, με το αβαντάζ κλειδωμένο δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε.

Το μπάσκετ του συχνά προξενεί θαυμασμό. Ο Τι Τζέι Πάρκερ το παρομοίασε απόψε με απολαυστική θεατρική παράσταση.

Οι ανικανοποίητοι, οι ανυπόμονοι και οι άσχετοι θα βρουν αφορμές για τη γκρίνια που τροφοδοτεί τα κύτταρά τους, αλλά το επίτευγμα είναι τεράστιο και δεν μειώνεται στο ελάχιστο από τον εξοστρακισμό των ρωσικών ομάδων.

Ο Ολυμπιακός, που περί τα μέσα της χρονιάς καταδέχθηκε να εγκαταλείψει την εσωστρέφεια και να κοιτάξει ψηλότερα, ήταν φαβορί για την τετράδα ακόμα και όταν υπήρχαν στην εξίσωση η Ζενίτ, η ΤΣΣΚΑ και η Ούνιξ.

Υπήρξε σταθερός σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα φυσιολογικής κάμψης κάπου στα μισά του δρόμου.

Το φινάλε της κανονικής περιόδου μπορεί να τον βρει ακόμα και στην 3η θέση, πάνω από αντιπάλους που χτίζουν ανώγια και κατώγια με λόγια ή που σκορπίζουν το χρήμα σε αναζήτηση της ευτυχίας.

Ο Ολυμπιακός έφτασε μέχρι ψηλότερα από εκεί που τον περίμεναν φίλοι και εχθροί επειδή πορεύτηκε με τον σωστό τρόπο: με ομαδική δουλειά, με ταπεινοφροσύνη, με αλτρουισμό, σοβαρότητα.

Ναι, και με λίγη τύχη, εάν μπορεί να θεωρηθεί τύχη η απουσία σοβαρών τραυματισμών (και ασθενειών), σαν αυτούς που τσάκισαν τον -εξαρχής εύθραυστο- «αιώνιο εχθρό».

«Στο εξής θα σπρώξουμε τους εαυτούς μας για να δούμε πόσο μακριά μπορούμε να φτάσουμε», είπε μετά το 94-80 της Λυών, ήρεμος πια, ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

Ο προπονητής του Ολυμπιακού χαρακτήρισε το κατόρθωμα «απίστευτο», ενώ ο Σάσα Βεζένκοφ δίπλα του δήλωνε «υπερήφανος».

Το επόμενο βήμα είναι να μαθευτεί ο αντίπαλος των Πειραιωτών στα προημιτελικά, όπου θα δούμε πόσο ψηλά είναι το ταβάνι αυτής της ομάδας.

Θα είναι ξανά η Αναντολού Εφές, που μέχρι τώρα μετράει μόνο νίλες όταν αντιμετωπίζει ελληνική ομάδα στα πλέι-οφ; Ή μήπως τα «κόκκινα παπούτσια» του Μιλάνου;

Έχω την υποψία, ότι οι πρωταθλητές Ευρώπης θα προτιμούσαν να εκστρατεύσουν στην ενίοτε νερόβραστη έδρα των Ιταλών, παρά στον φλογισμένο Πειραιά.

Δεν είναι άλλωστε καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό η Αρμάνι, άσχετα αν έφυγε νικήτρια χθες από την Κωνσταντινούπολη. Ας το κρατήσουμε στην άκρη του μυαλού αυτό.

Το χθεσινό διπλό της Αρμάνι στην Τουρκία αποδείχθηκε μάλλον δυσοίωνη εξέλιξη, αφού ο Ολυμπιακός αναγκάστηκε να ψάξει per mare per terram νίκες στο φινάλε, με σχετικά μικρό αντίκρυσμα.

Και δεν θα ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση το ροζ φύλλο απέναντι στην πρωταθλήτρια της κανονικής σεζόν Μπάρτσα, του Σάρας και του Καλάθη. Βαθμολογικά αδιάφορος δεν σημαίνει απαραίτητα αδιάφορος.

Το πιθανό ζευγάρωμα του Ολυμπιακού με την Εφές είναι στην καλύτερη περίπτωση 50-50, ακόμα και με ελληνικό το πλεονέκτημα έδρας.

Η ομάδα του Αταμάν μπορεί να εμφανίζεται αναξιόπιστη και να έχει στην καρδιά της μία ευάλωτη γραμμή ψηλών, αλλά έχει τον χαρακτήρα για να κερδίσει μεγάλα ματς και τον γαλαξία των περιφερειακών άσων για να κοιτάξει στα μάτια οποιονδήποτε.

Στο Φάληρο ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό με διαφορά στήθους, ενώ στην Κωνσταντινούπολη τον νίκησε με τρόπο πειστικό.

Ας περιμένουμε όμως, αφού μπορεί να έχουμε βαθμολογική ανατροπή και αλλαγή δεδομένων στις δύο εβδομάδες που υπολείπονται.

Δεν θα είναι δα η πρώτη φορά. Θυμάμαι το 2014 τέτοιες μέρες, να τρέχω βραδιάτικα για να αλλάξω τα εισιτήριά μου, από Πειραιάς-Μόσχα σε Πειραιάς-Μαδρίτη.

Η Αρμάνι μπορεί να κάνει τη γκέλα που θα φέρει τον Ολυμπιακό ψηλότερα από την 4η θέση, αφού έχει να αντιμετωπίσει ακόμη τις επικίνδυνες Μπάγερν, Μονακό στο Μιλάνο και τη Βιλερμπάν στη Γαλλία.

Σε απόσταση βολής βρίσκεται ακόμη και η Ρεάλ (Παναθηναϊκό έξω, Μπάγερν μέσα), αλλά εκείνο το 7-0 που πέτυχε απέναντι στον Ολυμπιακό στο φινάλε του αγώνα της Μαδρίτης την προστατεύει σε περίπτωση διπλή ισοβαθμίας.

Η τριπλή ισοβαθμία, όμως, Ρεάλ-Ολυμπιακός-Αρμάνι στο 19-9, αφήνει τέταρτους τους Ιταλούς!

Και δεν αποκλείεται καθόλου να προκύψει. Μπορεί να νικήσει τους Ισπανούς ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ; Θέλει;

Επίσης, πιθανή γκέλα της Εφές στα υπόλοιπα παιχνίδια της (Άλμπα και Μπάγερν μέσα, Αστέρας έξω) μπορεί να τη φέρει στην πλάτη της Μακάμπι ή της Μπάγερν.

Όλα τα παραπάνω σενάρια συγκεντρώνουν σχετικά μικρές πιθανότητες, αλλά παραείναι πολλά για να αγνοηθούν.

Όσο για τα πλέι-οφ, που αρχίζουν στις 19 Απριλίου, η χρονική απόσταση είναι μεγάλη και οι ισορροπίες μπορεί να αλλάξουν και από παράγοντες αστάθμητους, όπως οι τραυματισμοί ή ο Covid-19.

Ο Ολυμπιακός θα μπει στον πόλεμο των 15 ημερών πιο ξεκούραστος απ’ όλους, αφού έχει «ρεπό» λόγω ...Πούτιν την τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου.

Αυτό όμως σημαίνει ότι θα είναι απών από τις πατροπαράδοτες διεργασίες της ύστατης στιγμής, που η Euroleague αρνείται πεισματικά να απεμπολήσει, ενώ το διάστημα της ανασυγκρότησης μπορεί να αποδειχθεί περίοδος αποπροσανατολισμού λόγω …Παναθηναϊκού.

Στο «Αστρομπάλ», απόψε, ο Ολυμπιακός κλήθηκε να αντιμετωπίσει το ήμισυ της Βιλερμπάν, η οποία από τα ένθεν και ένθεν καπρίτσια καλείται να παίξει αύριο προημιτελικό Κυπέλλου Γαλλίας.

Ήταν ασφαλώς θείο δώρο η απουσία 5 παικτών, αφού αμούστακα παιδιά όπως ο 16χρονος γιος του Στεφάν Ριζασέ δεν μπορούσαν να δώσουν κάτι παραπάνω από υποσχέσεις.

Βεβαίως, τινέιτζερ είναι και ο Μάθιου Στραζέλ, που απείλησε να καταστρέψει τον Ολυμπιακό με τα 5 τρίποντα που έβαλε.

Οι Γάλλοι μας έχουν αφήσει έτη φωτός πίσω, σε παραγωγή ταλέντων. Αλλά αυτό είναι συζήτηση για άλλη ώρα. Και πονάει πολύ.

Ήταν μαθηματικά βέβαιο, στο αποψινό ματσάκι, ότι η πείρα και ποιότητα των «ερυθρολεύκων» θα τους έβγαζαν εν τέλει στον αφρό.

Η πλάστιγγα του αγώνα έγειρε προς το κόκκινο όταν έκαναν δυό βήματα μπροστά οι παίκτες από τους οποίους ο Ολυμπιακός περιμένει το σινιάλο και την έμπνευση.

Ο Κώστας Σλούκας έμεινε άποντος μέχρι το 25ο λεπτό και έμοιαζε σαν να μην έχει πατήματα, αλλά στην τελική ευθεία του αγώνα γαρνίρισε τις 9 ασίστ του με τους 15 πόντους που έκοψαν τον βήχα των Γάλλων.

Ο MVP του Φεβρουαρίου Σάσα Βεζένκοφ πέτυχε τους 12 από τους 18 πόντους του στο δεύτερο μέρος, αλλά διακρίθηκε και στο χαμαλίκι, με κορωνίδα το διπλό φόλοου που κράτησε τα μπόσικα όταν οι Γάλλοι απειλούσαν να επιστρέψουν από το -10 στα μισά της δ’ περιόδου.

Ο Ντόρσεϊ, που βρίσκει τρόπο να υστερεί ακόμα και όταν σκοράρει, αλλά και να σκοράρει ακόμα και όταν υστερεί, φρόντισε να αποτελειώσει τη Βιλερμπάν με τέσσερα σημαντικά καλάθια στο τελευταίο δεκάλεπτο.

Ε, δεν χρειάστηκε παραπάνω. Ο Φαλ πήρε μια ανάσα μετά την υπερπροσπάθεια της Τετάρτης και γνώρισε αρκετές ήττες, αλλά οι Ουόκαπ, ΜακΚίσικ έβγαλαν άμυνες όταν το σκάφος έμπαζε νερά και οι Γάλλοι σιγά σιγά παρέδωσαν τα όπλα.

Θα μπορέσουν άραγε να κάνουν τα χατίρια του Ολυμπιακού όταν θα φιλοξενήσουν την Αρμάνι; Δεν θα το απέκλεια, αρκεί να μην έχουν πάλι κανένα ντέρμπι πρωταθλήματος το ίδιο μεσημέρι.