Η βραδιά των αναστεναγμών

Στη λίστα των «μικρών θανάτων» του φετινού Παναθηναϊκού, με την ελληνική έννοια η φράση και όχι με αυτήν που της δίνουν οι Γάλλοι, ο αποψινός ήταν ίσως ο πιο οδυνηρός. Χειρότερος και από εκείνον της αναμέτρησης με τη Φενέρμπαχτσε, όταν το ροζ φύλλο δόθκε πεσκέσι στον Ιτούδη, σαν να μη του έφταναν όσα είχε μαζέψει τον καιρό που φορούσε την πράσινη φόρμα.

Ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν αυτή τη νίκη, όχι βέβαια για να ζωντανέψει το θνησιγενές ευρωπαϊκό του όνειρο, αλλά για να πάρει ένα χαμόγελο αισιοδοξίας τις αποσκευές του για το Ηράκλειο. Έφτασε μία ανάσα από την επιτυχία, σε μία βραδιά που ξεκίνησε δυσοίωνα (ένεκα των απρογραμμάτιστων απουσιών του Παπαγιάννη και του Ουόλτερς), αλλά κύλησε με απρόσμενη βροχή από βεγγαλικά.

Η βραδιά καριέρας του αβοήθητου Πάρις Λι, η σαρωτική κυριαρχία της λιθουανικής μπετονιέρας Γκουντάιτις στις ρακέτες, το ελπιδοφόρο ντεμπούτο των δύο νεοφερμένων παικτών και το στεγνό 90άρι απέναντι σε μία ομάδα που έχει ξεκλειδώσει τα σπίτια του Αταμάν, του Μπαρτζώκα και του Ομπράντοβιτς συγκροτούν ένα μπουκέτο που έκανε τους πιστούς (που δεν ήταν και λίγοι) να αισθανθούν καλύτερα. Ωστόσο, η σαμπάνια χύθηκε την τελευταία στιγμή και οι Ισπανοί απέδρασαν με διπλό από το ΟΑΚΑ, με το τρίποντο του Κρις Τζόουνς στην εκπνοή της αναμέτρησης.

«Έπρεπε να κάνει φάουλ ο Παναθηναϊκός», είπαν στο τέλος δίκαιοι, άδικοι, στρεψόδικοι, φυγόδικοι και μυαλοφυγόδικοι. Δυστυχώς ή ευτυχώς για τους προπονητές, δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε αυτές τις περιπτώσεις. Οι τελευταίες αλλαγές των κανονισμών, μάλιστα, δίνουν πόντους στη συνταγή» καθαρή άμυνα χωρίς φάουλ», αφού είναι ολοένα πιθανότερο να κερδίσει ο επιτιθέμενος 3 βολές ή να σφυριχτεί αντιαθλητικό.

Μια και ανέφερα τον Δημήτρη Ιτούδη και τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, θυμηθείτε και την απόφασή του -γιατί εκείνος ήταν που συμβούλευσε τον Σέρβο- στον ζεματιστό τελικό του Βερολίνου το 2009 με την ΤΣΣΚΑ. Ο Σισκάουσκας αστόχησε και ο Παναθηναϊκός σήκωσε το τρόπαιο. Ο Τζόουνς το μπουμπούνισε και η Βαλένθια κέρδισε στο ΟΑΚΑ. Ας μη πάμε και στον Γκρεγκ Πόποβιτς και στον Ρέι Άλεν!

Υπάρχουν, φυσικά, υποσημειώσεις στο αποψινό σενάριο. Ο Ντέγιαν Ράντονιτς έχει μία ομάδα με μετριότατες επιδόσεις στην άμυνα και μολαταύτα έριξε στο παρκέ μια πεντάδα με αδύναμο κρίκο, τον Ντέρικ Ουίλιαμς, που δεν μπορεί να φρουρήσει ούτε κλειδωμένη πόρτα. Γιατί όχι πέντε καμικάζι, εφ' όσον μοναδικό ζητούμενο της στιγμής ήταν ένα «στοπ»; Όλοι γνώριζαν, άλλωστε, τι σκόπευε να πράξει η Βαλένθια.

Ο Κρις Τζόουνς (που αρχικά είχε πάνω του τον Πάρις Λι) δεν δυσκολεύτηκε να απομονώσει τον Ουίλιαμς πάνω στις αλλαγές και να τον ξεφορτωθεί με σχολική προσποίηση, παρ’ όλο που χρειάστηκε να ξεκινήσει την προσπάθειά του από την αρχή, στα 2-3 δευτερόλεπτα. Σε προηγούμενες φάσεις, ο ίδιος κλήρος έλαχε στον Ματ Τόμας, ο οποίος νικήθηκε κατά κράτος από το πατριωτάκι του. Ποιο ακριβώς ήταν το αμυντικό πλάνο του Παναθηναϊκού στο φινάλε;

«Ναι, αλλά χάσαμε δύο βολές που θα μας έδιναν τη νίκη», είπε ο Μαυροβούνιος με μούτρα μέχρι το πάτωμα. Και μάλιστα από παίκτες που περιμένεις ότι θα τις βάλουν, προσθέτω εγώ. Σωστό, αλλά …άλλη συζήτηση. Ο Πάρις Λι είχε 8/8 πριν σημαδέψει σίδερο 42 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη (στο 90-89), ενώ το δρομολόγιο του Ματ Τόμας προς τη γραμμή στα 17’’ συνοδεύτηκε, αρχικά, από αναστεναγμούς ανακούφισης.

Εάν οι πελαγωμένοι διαιτητές σφύριζαν σωστά στην αμέσως προηγούμενη φάση, τις κρίσιμες βολές θα τις εκτελούσε ο Γκουντάιτις, που μάλιστα έσπευσε να ζητήσει τον γιατρό, ώστε να πάει άλλος αντ’ αυτού στη γραμμή (update: Ο Λιθουανός είχε τελικά τραυματιστεί πάνω στη φάση). Έλα όμως που ο Τόμας (με ποσοστό καριέρας 80%) έβαλε 1/2, ενώ ο άτσαλος Γκουντάιτις έγραψε απόψε 9 στις 11 βολές;

Γι’ αυτό σας λέω, ήταν σκληρή για τον Παναθηναϊκό αυτή η ήττα: μία βραδιά αναστεναγμών στο ΟΑΚΑ. Οι μαζεμένες αστοχίες του τελευταίου λεπτού συνιστούν μία τέλεια αυτοχειρία. Και ας μην υπάρχει πλέον βαθμολογικό διακύβευμα στον συννεφιασμένο ορίζοντα.

Αν μη τι άλλο, οι «πράσινοι» απέκτησαν έναν παίκτη που παίζει επίθεση με νοοτροπία alpha male και θα βοηθήσει ώστε να ξεχαστούν οι μέρες των 65-70 πόντων. Ο Ματ Τόμας ζητάει συνεχώς τη μπάλα για να εκτελέσει και θυμίζει Τζέι Σι Κάρολ στις καλές στιγμές του, Τζίμερ Φρεντέτ στις λιγότερο καλές.

Η παρουσία του Τόμας βραχυκύκλωσε κάπως τον Ντουέιν Μπέικον (4/14 σουτ, 12 πόντοι, 27 λεπτά), που εμφανίστηκε έξω από τα νερά του και αποσύρθηκε στην τελική ευθεία, οπότε θα χρειαστεί ταχύρρυθμο πρόγραμμα για να αξιοποιηθούν αμφότεροι στο κρίσιμο για τον σύλλογο ραντεβού του Ηρακλείου.

Ο δε Δημήτρης Αγραβάνης προσθέτει στην εξίσωση κάτι που λείπει από τον φετινό Παναθηναϊκό: τσαγανό, σκληράδα, ενέργεια, ελληνοπρέπεια για να το πω εκχυδαϊσμένα, καθώς και την περιζήτητη νοοτροπία του ανθρώπου που ξέρει να πορεύετει με βουλωμένα τα αυτιά (και ανοιχτό το στόμα). Κάποιοι φανατικοί τον αποδοκίμασαν λόγω της πρότερης θητείας του στον Ολυμπιακό, αλλά για τον ίδιο πέρα βρέχει. Απόψε ο Αγραβάνης έπαιξε αποκλειστικά σε ρόλο εφεδρικού σέντερ, αλλά η επιστροφή του Παπαγιάννη θα τον βγάλει παραέξω.

Αλλού είναι τα προβλήματα για τον Παναθηναϊκό του Φεβρουαρίου 2023 και όχι στη φανέλα με το 9. Όταν οι οπαδοί της ομάδας αισθάνονται περισσότερη ζεστασιά όταν βλέπουν τις διαφημίσεις με τους «τριφυλλοφόρους» ποδοσφαιριστές, παρά την εξάκις εστεμμένη ομάδα μπάσκετ του συλλόγου, ο γιαλός είναι στραβός και το βαπόρι αρμενίζει λοξά.