Η βραδιά του Χρήστου Σερέλη

Ο Παναθηναϊκός σπατάλησε ένα πολύτιμο εξάμηνο από τη ζωή του -και κάμποσα άλλα πριν από αυτό- βολοδέρνοντας ακυβέρνητος προς τα βράχια, στα χέρια ενός προπονητή που δεν ξέρω αν στην άλλη του ζωή ήταν καλός, σίγουρα όμως στο ΟΑΚΑ αποτέλεσε ξένο σώμα, σαν ψάρι ξεβρασμένο στη στεριά. Όταν με τα πολλά o σύλλογος πήρε τη μεγάλη απόφαση της αποπομπής του Ντέγιαν Ράντονιτς, ξεχύθηκε στο παζάρι αποφασισμένος για ηχηρές κινήσεις, χωρίς ωστόσο να μετατρέψει τα παθήματα σε μαθήματα.

Ο Παναθηναϊκός θα ξαναβρεί τον δρόμο του όχι όταν προσλάβει ένα βαρύ όνομα όπως του Πάμπλο Λάσο, άλλωστε βαριά ήταν και τα ξενόφερτα ονόματα που διαδέχθηκαν τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς (Πασκουάλ, Τζόρτζεβιτς, Πιτίνο, Ιβάνοβιτς, Κάτας, Ράντονιτς), αλλά όταν δημιουργήσει τον δικό του Λάσο με κλειδωμένα αποδυτήρια, όπως δημιούργησε τον δικό της αναμορφωτή με υπομονή και επιμονή η Ρεάλ Μαδρίτης από το 2011 και μετά. Το κυνήγι της ουτοπίας δεν είναι πάντοτε καλός σύμβουλος.

Οι δύο παρόμοιες μεταξύ τους λεξούλες που διάνθισαν την προηγούμενη πρόταση, εκείνη που αρχίζει από «Υ» και η άλλη με το «Ε», είναι παντελώς άγνωστες στον Παναθηναϊκό της τελευταίας δεκαετίας. Ο Χρήστος Σερέλης, προπονητής της χρονιάς το 2021 στη δύσβατη Basket League στο τιμόνι μίας ομάδας με μηδενικό αποτύπωμα και ειδικό βάρος (Λαύριο), πήρε με μία κίνηση όλα τα πιόνια που άφησε παρατημένα φίρδην μίγδην ο Ράντονιτς στην πράσινη σκακιέρα.

«Εσείς, κύριε, θα μείνετε στην εξέδρα», διέταξε τον κατά συρροήν αδιάφορο -και βλαπτικό για το παιχνίδι της ομάδας, παρά τους 17 πόντους του- Ντουέιν Μπέικον. Η απόφασή του φανερώνει αποφασιστικότητα και πυγμή. Κανένας αθλητής δεν είναι μεγαλύτερος από την ομάδα, πόσο μάλλον ένας λεγεωνάριος που πέρασε μήνες στην ανεργία πριν στρατολογηθεί. Το βαθμολογικό διακύβευμα της αποψινής βραδιάς ήταν ανύπαρκτο, αλλά το μήνυμα προς τους υπόλοιπους εκκωφαντικό. Όποιος δεν ιδρώνει στο παρκέ, θα πάει στο σπίτι του.

Ο Ράντονιτς, για να είμαστε τίμιοι, προσπάθησε να κάνει κάτι αντίστοιχο με τον Γκριγκόνις, αλλά δεν είχε το ανάστημα για να υποστηρίξει τις αποφάσεις του με αγωνιστική πρόοδο. Ο Σερέλης, αντίθετα, τσέπωσε μεμιάς το ροζ πειστήριο που δικαιώνει την τολμηρή πρωτοβουλία του. «Ο ίδιος ο Μπέικον θα αποφασίσει για το μέλλον του», σχολίασε σιβυλλικά ο προπονητής λίγο πριν σβήσουν τα φώτα.

Απέναντι στον χρυσοπληρωμένο Ερυθρό Αστέρα -που χρειάζεται, κι αυτός, κανονικό προπονητή- ο Παναθηναϊκός ήταν μία κουκλίστικη ομάδα μπάσκετ, παρά τα κραυγαλέα κενά που άφησαν πίσω τους οι απουσίες των Γκουντάιτις, Αγραβάνη και -ναι- Μπέικον. Ό,τι του έλειπε σε ταλέντο, το αναπλήρωσε με στρατηγική, με ψυχή, με ιδρώτα, με αυταπάρνηση, με ομαδικότητα, με μπαρούτι. Με μια κουβέντα, ο Παναθηναϊκός της 10ης Μαρτίου 2023 ήταν, επιτέλους, μία ελληνική ομάδα. Όχι έναν συνονθύλευμα βαριεστημένων λεγεωνάριων…

Τώρα που στέγνωσε από το μπουγέλωμα των αποδυτηρίων, ο Σερέλης θα πάρει το πρώτο ευρωπαϊκό ροζ φύλλο της καριέρας του και θα το κορνιζώσει, με το δίκιο του. Ο Ερυθρός Αστέρας χτίστηκε με πακτωλό από δηνάρια και στριμώχνει στη σύνθεσή του τρεις γκαρντ με θητεία στο ΝΒΑ, πέντε ψηλούς που στον σημερινό Παναθηναϊκό θα έπαιζαν 30 λεπτά και μία πλειάδα από Σέρβους διεθνείς.

Αλλά απόψε ο Νέιτ Ουόλτερς ήταν ο καλύτερος γκαρντ του γηπέδου κόντρα στην παλιά του ομάδα, ο Ματέους Πονίτκα γέμισε το γήπεδο με το «θέλω» του, ο Ματ Τόμας υπενθύμισε ότι δεν έχει παρασυρθεί ακόμη στη μεμψιμοιρία, ο Γιώργος Παπαγιάννης αξιοποίησε την άξαφνη ένεση νοικοκυριού, ο Λευτέρης Μαντζούκας ενηλικιώθηκε παίζοντας στη θέση «5» και όλοι οι υπόλοιποι βρήκαν τις κατάλληλες στιγμές για να καταθέσουν στο παρκέ την υπερηφάνεια τους.

Οι «πράσινοι» βρήκαν την αισιοδοξία τους όταν είδαν τον Τόμας να σπάει το ρόδι με τρία τρίποντα (ενώ μετρούσαν 1/14 μέχρι τότε) και σχημάτισαν ένα αδιαπέραστο τείχος μετά το 37-53, μετουσιώνοντας τη σκυλίσια άμυνα σε αποτελεσματική επίθεση. Το πείσμα που πλημμύρισε τον Γιώργο Παπαγιάννη όταν κάποιοι φανατικοί τόλμησαν να τον αποδοκιμάσουν έγινε κινητήρια δύναμη για τον ίδιο και ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας στην τελική ευθεία.

Στο δεκαπεντάλεπτο που υπενθύμισε σε εαυτόν και αλλήλους ότι ο Παναθηναϊκός έχει ακόμη σφυγμό, ο Αστέρας πέτυχε μόλις δύο καλάθια εντός παιδιάς. Το σερί που αρχειοθέτησε την αναμέτρηση ήταν 38-13, υπέρ της ομάδας που μέχρι τότε αγκομαχούσε να φτάσει τους 40 πόντους. Η ορατότης στο ΟΑΚΑ, το ξαναγράφω, είναι πλέον λίγο καλύτερη από το μηδέν της εποχής Ράντονιτς.

Ο Χρήστος Σερέλης ζούσε στον πάγκο του Παναθηναϊκού, όπου προσγειώθηκε σχεδόν ουρανοκατέβατος, την ωραιότερη μέρα της καριέρας του. Ο,τι και αν γίνει μεθαύριο, αυτή η βραδιά του ανήκει. Μπορεί το ξημέρωμα να με διαψεύσει, αλλά υποψιάζομαι ότι ο Σερέλης απέκτησε απόψε το δικαίωμα να παραμείνει στο πόστο του τουλάχιστον μέχρι το τέλος της σεζόν. Τότε πια θα τοποθετηθούν στη ζυγαριά τα πεπραγμένα των επόμενων, μάξιμουμ 7, ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Ή μήπως δεν είναι αυτά που ανεβοκατεβάζουν …κυβερνήσεις στις αιώνιες αντιπαλότητες; Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς τις τελευταίες εβδομάδες ηττήθηκε από Άλμπα, Μπάγερν, Βίρτους, Αρμάνι και Παναθηναϊκό, αλλά το βαρόμετρο για το δικό του μέλλον θα είναι η έκβαση της Αδριατικής Λίγκας. Μπορεί να έχασε πρόσφατα (και) από την Παρτίζαν, αλλά η νίκη του επί του Ομπράντοβιτς τον Δεκέμβριο, και μάλιστα «εκτός έδρας», του πρόσφερε αρκετές ζωές για να βγάλει την ευρωπαϊκή σεζόν.