Απλωτές στα παγωμένα νερά

Για τον τηλεθεατή που άλλαξε κανάλι μόλις ολοκληρώθηκε το θρίλερ του Κάουνας για να προλάβει το τζάμπολ της Λυών, το ντους ήταν σκωτσέζικο ή μάλλον γαλλικό, σαν βουτιά στα παγωμένα νερά του Ροδανού, όπως έρχονται από τις Άλπεις.

Από τη θέρμη του γηπέδου που θα στεγάσει το φάιναλ-φορ στα τέλη Μαΐου, για την επίσκεψη της κορυφαίας ευρωπαϊκής αρμάδας του 2022-23, μεμιάς στην ψύχρα των μισοάδειων κερκίδων του παλαιικού Αστρομπάλ, αφιερωμένων στην κατηφόρα της ομάδας που κάποτε αποτελούσε τη μεγαλύτερη ατραξιόν στη «γηραιά ήπειρο».

Ο Παναθηναϊκός πήγε στη Γαλλία όχι τόσο για να διεκδικήσει νίκη επί της Βιλερμπάν, όσο για να μείνει αρτιμελής εν όψει του κυριακάτικου ντέρμπι, εξ ου και η απόφαση του Χρήστου Σερέλη να προστατεύσει τον εύθραυστο Ουόλτερς, εξ ου και ο γενικευμένος πανικός όταν αποχώρησε χωλαίνοντας στο 35-36 ο πολυσύνθετος Ματέους Πονίτκα.

Όταν στο ζύγι μπαίνουν δύο αγώνες βαθμολογικά αδιάφοροι, το γόητρο ενός εγχώριου ντέρμπι (με πρόσθετο βαρίδι μάλιστα το 0-11 του Ολυμπιακού) είναι πολύ σημαντικότερο κίνητρο από την ιεραρχία του υπογείου της ευρωπαϊκής βαθμολογίας.

Την Κυριακή, στο ΟΑΚΑ, θα δώσουν τις τελευταίες εξετάσεις οι παίκτες που βρίσκονται υπ’ ατμόν, αφού στο ρόστερ των εγχώριων πλέι-οφ χωράνε μόνο έξι από τους οχτώ ξένους. Και δεν είμαι τόσο βέβαιος ότι οι Τόμας, Γκριγκόνις θα μείνουν εκτός νυμφώνος.

Στην αποψινή οντισιόν, ο Πονίτκα χτύπησε μάλλον άσχημα, ο Πάρις Λι (που βέβαια είναι αναντικατάστατος) παρέμεινε άνθρωπος του ενός ημιχρόνου, ο Μάριους Γκριγκόνις ήταν καλός αλλά όχι για 800-900 χιλιάρικα, ο Ματ Τόμας είχε στιγμές και μόνο στιγμές, ο Ντέρικ Ουίλιαμς διακρίθηκε όσο και ο αμούστακος Μαντζούκας, ενώ ο Μπέικον επί 20-25 λεπτά έψαχνε πιρόγα εύκαιρη για να τον μεταφέρει στο Μόντε Κάρλο.

Και όμως, οι «πράσινοι» κέρδισαν εκτός των συνόρων μετά από 9 συνεχόμενες ήττες (και τρεισήμισυ μήνες ανομβρίας) και χάρισαν στους λίγους Έλληνες που παρακολούθησαν το ματς δικαίωμα στο χαμόγελο.
Σύμφωνοι, η Βιλερμπάν είναι μία ομάδα παρατημένη στο έλεος των ανέμων, αλλά οι ίδιοι παίκτες νίκησαν τον Ολυμπιακό τον περασμένο Δεκέμβριο…

Ο Παναθηναϊκός, για να μην αδικήσω τη σημερινή εικόνα του, και τη δουλειά του υπηρεσιακού προπονητή που τα καταφέρνει καλύτερα από τον ακριβοπληρωμένο προκάτοχό του, ήταν εξαιρετικός σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού, ιδίως μετά το εναρκτήριο δεκάλεπτο.

Η άμυνα κράτησε τους πάντες σε ρηχά νερά ακόμα και όταν χρειάστηκε να μαρκάρει ο Λευτέρης Μαντζούκας τον θεόρατο Φαλ. Η επίθεση δούλεψε ρολόι όταν έγινε πλέι-μέικερ ο Πονίτκα (στη β’ περίοδο) και …ακόμα πιο ρολόι μόλις βρήκαν κέφι ο Λι και ο Μπέικον, στο δεύτερο μισό της αναμέτρησης. Ειδικά ο δεύτερος ήταν άλλος άνθρωπος μετά την ανάπαυλα. Μάλλον έπιασε τόπο το ηλεκτροσόκ της προηγούμενης εβδομάδας.

Δεν είναι λίγοι οι 86 πόντοι, για μία ομάδα που έπαιξε χωρίς τον βασικό της πόιντ-γκαρντ και πήρε πολύ λίγα πράγματα από τα «πεντάρια» της. Ο τρόμος της εκτός έδρας νίκης, πρώτης μετά από 3,5 μήνες και 9 αγώνες υπενθυμίζω, προξένησε τάσεις αυτοχειρίας, αλλά το εμπόδιο των 10-11 πόντων παραήταν ψηλό για την εξίσου εθισμένη στην ήττα Βιλερμπάν.

Ο Σερέλης μετράει πλέον δύο σερί νίκες στο όψιμο ευρωπαϊκό βιογραφικό του και στήνει στην αφετηρία του εγχώριου ντέρμπι έναν Παναθηναϊκό αν μη τι άλλο ανανεωμένο και κάπως αισιόδοξο. Ποιος ξέρει βέβαια ποιοι θα παραταχθούν στη σέντρα του ΟΑΚΑ το απομεσήμερο της Κυριακής, μετά και τον τραυματισμό του Πονίτκα. Η σημερινή απουσία των δύο Καλαϊτζάκηδων, με ένδειξη DNP-CD δίπλα στο όνομά τους, είναι το μίνι αίνιγμα της βραδιάς. Απέναντι στον Ολυμπιακό, λογικά θα παίξουν αμφότεροι.

«Παραείναι πολλές οι ήττες μας, θέλουμε να κερδίσουμε αγώνες», δήλωνε ο Σερέλης, την ίδια ώρα που ο Πάρις Λι χαρακτήριζε την Euroleague «πεδίο προετοιμασίας για τα πλέι-οφ του ελληνικού πρωταθλήματος». Σκόρπια παράσημα της βραδιάς: οι 18/19 βολές, οι 10 διαφορετικοί σκόρερς που πέτυχαν από 2 μέχρι 14 πόντους, το 61% στα δίποντα, οι 32 πόντοι της β’ περιόδου που ανέβασαν το κοντέρ του πρώτου μέρους στους 52, τα πικ-εντ-ρολ του Λι με τον Γκουντάιτις στο ξεκίνημα, τα καρφώματα του Ουίλιαμς, η αυτοπεποίθηση του Μαντζούκα που σιγά σιγά γίνεται παίκτης Euroleague, η σιγουριά που απέπνεε σύσσωμη η ομάδα στις χλιαρές απόπειρες των Γάλλων για αντεπίθεση.

Συνολικά, ήταν για τον Παναθηναϊκό μία καλή βραδιά, βγαλμένη μέσα από τα σαγόνια των τεράτων που απειλούν να κατασπαράξουν τον οργανισμό τους τελευταίους μήνες. Πότε ήταν η τελευταία φορά που αμφότερες οι ομάδες μας κέρδισαν εκτός Ελλάδας το ίδιο βράδυ; Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά τα κόκκινα από τα πράσινα, σύμφωνοι, αλλά το ροζ χρώμα έχει τον τρόπο του για να φτιάχνει τη διάθεση, ακόμα και μέσα στη σκοτεινιά του υπογείου.