Τρία «τεσσάρια», το εξής κανένα

Στους εφιάλτες που τον κάνουν να πετάγεται κάθιδρος από το κρεβάτι του τις ζεστές νύχτες του φθινοπώρου, ο Γιώργος Μπαρτζώκας βλέπει αυτό ακριβώς που συνέβη στον παινεμένο Ολυμπιακό του απόψε, μέσα Δεκέμβρη, με θύτη την κυνική Βαλένθια. Μία ομάδα ξύλινη και μουχλιασμένη, χωρίς ρυθμό, χωρίς σουτ, χωρίς οίστρο, χωρίς φαντασία, χωρίς μπρίο.

Καταδικασμένη να κολλάει στην κακή της μέρα κάτω από τους 60 πόντους και να χάνει με διαφορά από έναν αντίπαλο εξίσου δύστοκο αλλά καλά διαβασμένο και βγαλμένο από το υγρό όνειρο του προπονητή. Οι «νυχτερίδες» από την πόλη του Καλατράβα πέταξαν προς το φως μολονότι σούταραν 5/19 τρίποντα και μόνο 6 βολές, ενώ μέτρησαν πολύ περισσότερα λάθη (17) από ασίστ (11).

Εάν πρέπει να χρησιμοποιήσω λόγια αντί για αριθμούς, η Βαλένθια άλωσε το Φάληρο με στατιστική ήττας. Αλλά και τι ματς να κέρδιζε ο Ολυμπιακός με 29% στα τρίποντα, 7 χαμένες βολές και 15 λάθη για 15 ασίστ;

Στο κρίσιμο κομμάτι του αγώνα, όταν οι Ισπανοί φόρεσαν στην κεφαλή τους το καπέλο του αφεντικού, οι παίκτες του Μπαρτζώκα σούταραν 13 τρίποντα και έβαλαν ένα μονάκριβο (Γουόκαπ). Η λιθοβολία ξεκίνησε στο 19-20 και σταμάτησε -όσο σταμάτησε- με το κοντέρ στο δυσοίωνο 42-53.

Η Βαλένθια είναι φυσικά η ίδια Βαλένθια που στραπατσαρίστηκε πριν από μερικές εβδομάδες στο ΟΑΚΑ (90-73). Ωστόσο ο Παναθηναϊκός σούταρε 12/29 τρίποντα εκείνη τη βραδιά για να ξεχαρβαλώσει την άμυνά της και μάλιστα με τους Σλούκα, Ναν να γράφουν μαζί 1/10. Πού ήταν απόψε ο …Μαντζούκας του Ολυμπιακού;

Ο Άλεξ Μουμπρού ακολούθησε τον ίδιο τυφλοσούρτη των προηγούμενων και των επόμενων προπονητών που αντιμετωπίζουν τους «κόκκινους» του Πειραιά: άμυνα-ταμπούρι στα μετόπισθεν με πέντε κορμιά να προστατεύουν τη ρακέτα, συχνά ζώνη, και άπλετη γενναιοδωρία στο σουτ.

Εκτός του Αϊζέια Κάνααν, όλοι οι υπόλοιποι παίκτες του Ολυμπιακού είχαν μπροστά τους ανοιχτό ορίζοντα και δεν ήξεραν πώς να τον αξιοποιήσουν. Ο Λαρεντζάκης σούταρε 1/6 τρίποντα, ο Μπραζντέικις 0/3, οι ανέτοιμοι ΜακΚίσικ και Ουίλιαμς-Γκος μόνο τούβλα, ο Παπανικολάου 1 στα 4 μέχρι το τελευταίο λεπτό, με τα 3/7 του Γουόκαπ οι Ισπανοί μπορούσαν να ζήσουν.

Ο MVP της Βαλένθια ήταν, κατά κάποιον τρόπο, ο Άλεκ Πίτερς! Όταν ο Ολυμπιακός αποχαιρέτησε τους Βεζένκοβ, Σλούκα, έχασε πολλά (σημαντικά) πράγματα, αλλά πάνω απ’ όλα το ψυχρό σουτ έξω από την οργανωμένη άμυνα. Το απρόσμενο σουξέ του Πίτερς καμουφλάρισε σε μεγάλο βαθμό τις αδυναμίες του νέου Ολυμπιακού, αλλά η -ουσιαστικά πρώτη- απουσία του απέδειξε ότι αυτός είναι ο πραγματικά αναντικατάστατος της ομάδας.

Οι παίκτες που αποκτήθηκαν για να τον πλαισιώσουν είναι αναμφισβήτητα καλοί, αλλά έχουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά. Με τους Πετρούσεφ, Σίκμα δίπλα στους Μιλουτίνοφ, Φαλ, ο Ολυμπιακός διαθέτει ουσιαστικά τέσσερις παίκτες «ποστ», ένα κουαρτέτο από «πεντάρια», που μάλλον επιδεινώνουν το πρόβλημα παρά το λύνουν. Ο Κώστας Παπανικολάου είναι μία κάποια λύσις, αλλά -όπως αποδείχθηκε με τα άστοχα λέι-απ του στο σημερινό ματς- δεν αισθάνεται πάντοτε άνετα ανάμεσα στα δέντρα, ιδίως όταν κουβαλάει ένα κορμί καταπονημένο.

Σαν να μην έφτανε η στριφνή εξίσωση της θέσης «4», όπου οι τρεις ρεζέρβες του Πίτερς δεν κάνουν όλες μαζί μισό Σάσα, όλοι οι περιφερειακοί πλην του Κάνααν έχουν σουτ-τζόγο. Η απουσία του Πίτερς έκανε το καλάθι να μοιάζει πιο μικρό και η αναμέτρηση με τη θαρραλέα Βαλένθια αύξησε τις μετοχές του χαζομπαμπά Αμερικανού. Δεν θα εκπλαγώ αν ο μάνατζερ του «Αλέκου» χρησιμοποιήσει το dvd του αποψινού αγώνα ως επιχείρημα για αύξηση αποδοχών στο επόμενο συμβόλαιό του.

Στο τελευταίο Old School (δείτε το ολόκληρο ακολουθώντας αυτό εδώ το λινκ) λέγαμε με τον Δημήτρη Κωνσταντινίδη ότι ο Ολυμπιακός είχε την ευκαιρία ακόμα και για 7 συνεχόμενες νίκες το δίμηνο Δεκέμβρη-Γενάρη, με ματς-κλειδί αυτό της Τρίτης στη Μπολόνια. Αντ’ αυτού, η 14η αγωνιστική τον βρίσκει στο κρυόπλαστο 7-7, παρέα μάλιστα με τον «αιώνιο εχθρό» και μακριά από την πρώτη τετράδα της κατάταξης.

Αμέσως μετά το συναπάντημα με τη Βίρτους, ο πρωταθλητής Ελλάδας έχει να επισκεφτεί back-to-back τους δύο ουραγούς, Βιλερμπάν και Άλμπα, έτσι, για ένα διπλό χαμόγελο μέσα στις γιορτές. Πόση αισιοδοξία όμως επιτρέπει η αποψινή εικόνα; Ομάδα που βλέπει το αντίπαλο καλάθι σαν δαχτυλήθρα και κολλάει στους 56 πόντους μπορεί να ηττηθεί από οποιονδήποτε, οπουδήποτε. Και, εφ’ όσον χάσει τον δρόμο της, κινδυνεύει να διώξει από κοντά της το, εσχάτως καλομαθημένο, κοινό της.