Ο Φουρνιέ και το παιχνίδι των χρησμών

Πήγα να δώσω αίμα στο «Αττικό» και ο υπεύθυνος της αιμοληψίας με ρώτησε αν έχει νόημα να κατέβει ο Παναθηναϊκός στο φετινό πρωτάθλημα. Έφτασα στο γραφείο και άκουσα τον θυρωρό να λέει ότι θα βάλει στοίχημα το σπίτι του για πρωταθλητή Ολυμπιακό. Ψιλοαστειεύονταν και οι δύο, αλλά …όχι πολύ. Η απόκτηση του Εβάν Φουρνιέ και οι διθύραμβοι που τη συνόδευσαν στα μέσα ενημέρωσης και δικτύωσης έκαναν το κόκκινο στρατόπεδο να ονειρεύεται ολική επαναφορά και ανάκτηση των σκήπτρων, που ξαφνικά πέρασαν στα χέρια του εχθρού. «Όπως τότε με τον Τσίλντρες», είπε ένας συνάδελφος που ειδικεύεται σε μεταγραφές αεροδρομίου και λιμανιού. Είναι όμως έτσι;

Εάν ήμουν καλός στα προγνωστικά, θα έβγαζα παχυλό εισόδημα από το στοίχημα και θα κατοικούσα μόνιμα στη Mαρτίνικα, παρέα με τα παππούδια του Λεσόρ. Πήγα να χρησιμοποιήσω τον τόπο καταγωγής του Φουρνιέ για το παραπάνω λογοπαίγνιο, αλλά είδα ότι οι ρίζες του εντοπίζονται στην Αλγερία, οπότε είπα να προσπεράσω. Άλλο ξεκίνησα να γράφω, όμως. Τους χρησμούς του Σεπτέμβρη τους βλέπει ο Μάης και γελά.

Ποιος περίμενε, άλλωστε, πέρυσι τέτοιες μέρες, ότι ο Παναθηναϊκός του 2023-24 θα κέρδιζε τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης; Ακόμα και ο πολύς Εργκίν Αταμάν ξεστόμισε την περίφημη προφητεία του όταν είδε τον Κέντρικ Ναν ντυμένο στα πράσινα και ουχί νωρίτερα. Εάν πιστεύει κανείς ότι το «τριφύλλι» θα άνθιζε και χωρίς την πολύκροτη μεταγραφή του Ναν στα τέλη Οκτωβρίου, καλύτερα να συζητήσουμε κάτι άλλο για να μη κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.

Η μεταγραφή του Φουρνιέ υπεραναλύθηκε τις τελευταίες ώρες μέχρι ναυτίας. Όποιος είχε χρόνο για χάσιμο ξαμολύθηκε στα social media και ενημερώθηκε για τα υπέρ και τα κατά του Γάλλου, το νέο depth chart του Ολυμπιακού (sorry, αλλά δεν βρίσκω δόκιμη έκφραση στα ελληνικά), τα συστήματα Μπαρτζώκα προσαρμοσμένα στις νέες συνθήκες, τις συμβατότητες και ασυμβατότητες, τον επόμενο προορισμό του Πετρούσεφ και του ΜακΚίσικ, τις τροποποιήσεις που πρέπει να γίνουν μετά την επιστροφή των Φαλ και Έβανς, τη μηχανική του σουτ του Φουρνιέ, την πορεία του χρονιά με χρονιά σε συνάρτηση με τις ικανότητες των συμπαικτών του, όλα όσα θα θέλαμε να ξέρουμε και δεν τολμούσαμε να ρωτήσουμε.

Εάν ρωτάτε εμένα, το μοναδικό πραγματικό στοίχημα και ερωτηματικό στην περίπτωση Φουρνιέ είναι το κίνητρο και η προσαρμοστικότητά του μετά από 12 χρόνια στον πλανήτη ΝΒΑ. Θα αφομοιώσει αναίμακτα το «πρέπει» της Euroleague και των εγχώριων ντέρμπι; Θα ενσωματωθεί στο μπάσκετ του προπονητή ή θα έχει δικό του μπαϊράκι; Θα έχει πράγματα να αποδείξει στη νέα του ζωή; Με ποια από τις δύο συγκρουόμενες ταυτότητες του Κέντρικ Ναν θα ομοιάσει περισσότερο; Ποια από τις δύο θα αναδυθεί στην επιφάνεια όταν ολοκληρωθούν οι ψυχολογικές και αγωνιστικές διεργασίες;

Οι επιδόσεις του Φουρνιέ με την Εθνική Γαλλίας αποτελούν αναμφίβολα ενθαρρυντικό στοιχείο, αν και όχι δίχως σκαμπανεβάσματα. Άλλωστε, ένα τουρνουά 2 εβδομάδων με καύσιμο το εθνικό όραμα δεν είναι ίδιο πράγμα με μία (ή περισσότερες) σεζόν επαγγελματικής υποχρέωσης. Η πορεία του Φουρνιέ την τελευταία τριετία στο ΝΒΑ δεν ήταν απαλλαγμένη από εξωαγωνιστικούς κλυδωνισμούς.

Στον Ολυμπιακό βεβαίως, με τους πολλούς Ευρωπαίους, τον στιβαρό προπονητή και τη σταθερή διοίκηση, το περιβάλλον θα είναι καλύτερα προστατευμένο και στεγανό από λ.χ. το τρελάδικο των Νικς. Και πάλι, όμως, πέρασαν πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που ο Εβάν Φουρνιέ κλήθηκε να στελεχώσει μία ομάδα με φιλοδοξίες και να επωμιστεί βαριές ευθύνες. Για χειμώνα μιλάμε και όχι για Εθνική ομάδα.

Για να μη μπερδευόμαστε, η απόκτηση του Εβάν Φουρνιέ ήταν ένας τεράστιος ρούμπος για τον Ολυμπιακό, κάπως ουρανοκατέβατος Σεπτέμβριο μήνα, χρυσοποίκιλτη προσθήκη σε ένα ρόστερ που θεωρητικά είχε κλείσει. Ο Γάλλος δίνει στους «κόκκινους» έναν σκόρερ πρωτοβουλίας με φαρμακερό σουτ, δηλαδή αυτό ακριβώς –το δυσεύρετο- που η ομάδα χρειαζόταν απεγνωσμένα την περυσινή σεζόν. Ο τρόπος παιχνιδιού του Ολυμπιακού παράγει πληθώρα από ελεύθερα σουτ και το δίδυμο Φουρνιέ, Βεζένκοφ είναι ικανό να τα εκμεταλλευτεί, υποχρεώνοντας τις αντίπαλες άμυνες να τροποποιήσουν τη φιλοσοφία τους.

Ο Φουρνιέ είναι βέβαια περισσότερο σούτινγκ γκαρντ παρά «τριάρι», περισσότερο Ντόρσεϊ παρά Παπανικολάου. Έχει όμως το μέγεθος, την αθλητικότητα και την προσωπικότητα για να υπηρετήσει πιο ευέλικτα σχήματα, ιδίως όταν χρειαστεί να γίνει χώρος και για τον Κίναν Έβανς. Η αποχώρηση του Πετρούσεφ και του ΜακΚίσικ είναι μία προφανής ανορθογραφία, αλλά ο Ολυμπιακός μοιάζει καταδικασμένος να πληρώσει το τίμημα της στρατηγικής του.

Ο ίδιος οργανισμός που τα προηγούμενα χρόνια βάδιζε βάσει σχεδίου, φέτος βούτηξε στα κύματα και βάλθηκε να αρπάζει ό,τι καλό έφερνε η θάλασσα. Από τον Μάικ Τζέιμς και την αλλαγή αγωνιστικής φιλοσοφίας πέρασε στην αναβίωση του μοντέλου Βεζένκοφ και από το ρόστερ με τους εμφανώς υπεράριθμους 6 ψηλούς προχώρησε σε λογική σπασμένου κουμπαρά. Όταν βρίσκεις στον δρόμο σου τον Βεζένκοφ και τον Φουρνιέ, τους αρπάζεις χωρίς δεύτερη συζήτηση. Και τους υπόσχεσαι όσα χρειάζεται προκειμένου να διώξεις τα όρνεα.

Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός βρέθηκε να ξεκινάει τη σεζόν με τερατώδη για τις συνήθειές του προϋπολογισμό και με ουρανομήκεις κορώνες για πανηγυρικό εορτασμό της 100ετίας του συλλόγου. Η ξαφνική υπεροχή του Παναθηναϊκού, που εκκινεί με προβάδισμα λόγω των περυσινών κατορθωμάτων και με ενισχυμένη τη δική του ομάδα, ήταν το κίνητρο που ο Ολυμπιακός χρειαζόταν για να ξεκολλήσει από αυτό που πολλοί οπαδοί του θεωρούσαν βάλτο. Ποιος ξέρει πώς θα είχε γραφτεί η ιστορία αυτού του καλοκαιριού, εάν το σουτ του Γουίλιαμς-Γκος στο φινάλε του περυσινού 5ου τελικού έβρισκε στόχο.

• Στη φωτο, ο Εβάν Φουρνιέ αντιμέτωπος με τον Κώστα Σλούκα, σε αγώνα Ελλάδας-Γαλλίας 87-95 στο Ευρωμπάσκετ του 2017 στο Ελσίνκι. Ο Φουρνιέ μας είχε βάλει 21 πόντους.