Ο Ολυμπιακός ανακάλυψε τον Ολυμπιακό

To ζητούμενο για τον Ολυμπιακό, μετά το διπλό -και οδυνηρό- στραπάτσο του περασμένου γουίκεντ, ήταν να ξαναγίνει Ολυμπιακός: η ομάδα που υπηρετεί τις αρχές της χειμώνα-καλοκαίρι και που ξεπερνάει τους υφάλους χάρη στα «θέλω» της και στη σκληράδα της. Για πρώτη φορά μέσα στη φετινή σεζόν, οι «ερυθρόλευκοι» αρνήθηκαν την ήττα και έριξαν στο καναβάτσο έναν αντίπαλο που άγγιζε τη νίκη, με βασικό επιχείρημα ότι …έτσι γούσταραν. Με πείσμα, συσπείρωση και (πληγωμένο) εγωισμό.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκανε το καλύτερο κοουτσάρισμα της χρονιάς χωρίς να υπολογίζει ονόματα και ρολόγια, οι δε παίκτες του ανταποκρίθηκαν σαν να μην υπήρχε ούτε χθες ούτε αύριο. «Οι ήττες μας είχαν δημιουργήσει ψυχολογικό πρόβλημα», ομολόγησε ο προπονητής του Ολυμπιακού λίγα λεπτά μετά τη λήξη, με τα χαρακτηριστικά του προσώπου του τσιτωμένα. «Ορισμένοι παίκτες δεν είχαν κατανοήσει τον ρόλο τους στην ομάδα», πρόσθεσε. Δεν είπε ονόματα, αλλά μία ματιά στους χρόνους συμμετοχής (ή μη συμμετοχής) φωτογραφίζει τους ενόχους.

Σε αυτή την ομάδα, με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα συγκεκριμένα κενά και τις συγκεκριμένες ανάγκες, ο ρόλος όλων είναι να παίζουν για τον διπλανό τους και για το κοινό καλό. Τα νούμερα που αντιπροσωπεύουν το απόσταγμα της βραδιάς είναι αυτά που βρίσκονται δίπλα στο όνομα του Σακίλ ΜακΚίσικ: 25 λεπτά συμμετοχής, 15 πόντοι, 9 ριμπάουντ. Στα 34 του. Από τον πιστό στρατιώτη που όλο φεύγει και όλο εδώ είναι, για να δίνει λύσεις σε βραδιές όπου το έδαφος τρέμει.

Το κρεσέντο του ακοίμητου «Σακ» πήρε το σκορ από το 59-59 και το άφησε στο 70-65, με τρίποντα, με καρφώματα στον αιφνιδιασμό, με κλεψίματα, με τόννους ενέργειας όταν οι άλλοι -συμπαίκτες και αντίπαλοι- ένιωθαν τα πόδια τους βαριά. Ο Σάσα Βεζένκοβ τελείωσε τη δουλειά με δύο απανωτά καλάθια, αλλά είναι άδικο για τους άλλους να περάσει το δικό του όνομα στην πρώτη αράδα της μαρκίζας.

Ο Ολυμπιακός θεμελίωσε τη νίκη του πάνω σε σχήματα βγαλμένα από το 2023-4, που τα ένιωσε σαν αναπαυτικό μαξιλάρι: με Βεζένκοβ και Φουρνιέ στον πάγκο, με τον Πίτερς αιχμή στην επίθεση, με τον πολύτιμο Γουίλιαμς-Γκος ξανά στο παρκέ, με τον αναντικατάστατο Γουόκαπ να γεμίζει ξανά τις μπαταρίες του.

Τα καλάθια του Τεξανοέλληνα έγιναν σάλπισμα αντεπίθεσης μετά το 46-55, ενώ η νοικοκυροσύνη του έκανε τον Ολυμπιακό να αισθάνεται καλύτερα στο ψυχολογικό δύσκολο ξεκίνημα. Ο Γκος κατόρθωσε να περιορίσει τον Καμπάτσο μετά τη 10η ασίστ του Αργεντινού και ο Φαλ μοίρασε τις 5 ασίστ που ξεκλείδωσαν την άμυνα τη Ρεάλ στα νώτα του Ταβάρες.

Ήταν όμως περίπου βέβαιο ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ο Ολυμπιακός θα έβρισκε 75-80 πόντους για να πάρει το ματς. Το στοίχημα ήταν να μείνει ο πολυτάλαντος αντίπαλος χαμηλά, κάτω από το 70, εκεί όπου πριν από αυτόν βάλτωσαν η Ζαλγκίρις (68) και η Αρμάνι (68). Και όχι στα 80άρια των εκτός έδρας αγώνων.

Και πράγματι, δεν υπήρξε τίποτε soft στο αποψινό φίλτρο του Ολυμπιακού. Το χαμένο έδαφος καλύφθηκε χάρη στο ανηλεές κυνήγι του επιθετικού (15), αλλά και του αμυντικού (88%) ριμπάουντ. Οι «ερυθρόλευκοι» έκλεψαν 6 μπάλες στη σέντρα και μοίρασαν 24 ασίστ, χωρίς να υποπέσουν στα χαζά λάθη προηγούμενων αγώνων.

Εάν παρουσίασαν ένα οφθαλμοφανές κουσούρι στην πορεία του αγώνα, αυτό εντοπίζεται στις αργές επιστροφές και αμυντικές περιστροφές κάθε φορά οι Ισπανοί σανίδωναν το γκάζι. Αλλά ποιος μπορεί να ανταγωνιστεί τη «βασίλισσα» στα σπριντ και στον δευτερεύοντα αιφνιδιασμό; Σχεδόν κανένας. Αφαιρείς από την εξίσωση τούτο το στοιχείο και βρίσκεις μία Ρεάλ ασυνήθιστα γήινη και ευάλωτη, όπως και στον προ δύο εβδομάδων παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Αλλά αυτή η συζήτηση είναι για την άνοιξη και πιθανόν για τα Βελιγράδια.

Εκείνο που ενδιαφέρει Οκτώβριο μήνα είναι ότι ο Ολυμπιακός ξαναβρήκε τα πατήματά του και έκανε ένα ή περισσότερα βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Μεθαύριο, θα ανάψει τα ίδια φώτα για να υποδεχθεί την πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα, με σύμμαχο τον κόσμο που απόψε άφησε τη γκρίνια στο σπίτι και συμπαραστάθηκε με γενναιόδωρο χειροκρότημα.

Εκείνοι που μεμψιμοιρούν δεν είναι περισσότεροι από τους ψύχραιμους, αλλά έχουν πιο δυνατή φωνή και κάνουν αχρείαστο θόρυβο. Την επαύριο μίας ήττας από τον Παναθηναϊκό, και παραμονές του επόμενου «αιώνιου» ντέρμπι, οι ωτασπίδες είναι ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εφόδιο στο λιμάνι. Δείτε και το σημερινό Old School για περισσότερα.