Ο ταύρος διέλυσε το υαλοπωλείο

H ήττα από τον Παναθηναϊκό μπορεί να ήταν οδυνηρή για τον «ερυθρόλευκο» οργανισμό σε όλα τα επίπεδα, αγωνιστικό, βαθμολογικό, ψυχολογικό, πνευματικό, αλλά πίσω από τις γρίλιες των κλειστών παραθυριών κρυβόταν ένα καμουφλαρισμένο δώρο. Τα στραβοπατήματα των τριών ευρωπαϊκών ταξιδιών και του εγχώριου ντέρμπι υπενθύμισαν στον Ολυμπιακό ποιες είναι οι αρχές που τον έκαναν ομαδάρα και τον ξανάστειλαν μετεξεταστέο πίσω στα θρανία, για να κάνει επανάληψη στα βασικά και μη εξαιρετέα: την άμυνα, την αυτοθυσία, τον δυναμισμό, την αγκρεσιβιτέ.

Η ομάδα που διεκδικεί τις νίκες με τρίποντα, με αρώματα και με φρου-φρου μπορεί πότε πότε να είναι ωραιότερη στο μάτι από αυτήν που ματώνει για κάθε καλάθι αλλά δεν είναι ομαδάρα και σίγουρα δεν είναι Ολυμπιακός. Ο «έκτος παίκτης» φρόντισε να υψώσει ασπίδα προστασίας απομονώνοντας τους γκρινιάρηδες των social media και η θαλπωρή του σπιτιού έγινε λίπασμα για να ανθίσει η τσαλακωμένη υπερηφάνεια.

Την πλήρωσαν, σαν ανυποψίαστες πρωτάρες, δύο ομάδες που (θα έπρεπε να) γνωρίζουν καλά πόσο επικίνδυνο είναι ένα πληγωμένο από τον γείτονά του θηρίο. Πρώτα η Ρεάλ και κατόπιν η Μπαρτσελόνα συνάντησαν στο ΣΕΦ τον Ολυμπιακό όχι της κουτσής παρέλασης, αλλά του 2022 και του 2023. Κατόρθωσαν να του βάλουν 69 πόντους η μία, 74 επιεικώς η άλλη. Και να επιστρέψουν στην Ισπανία αποσβολωμένες, ιδίως η Ρεάλ που απόψε είδε και τον ουρανό του Βελιγραδίου σφοντύλι.

Δύο νίκες με διψήφιες διαφορές, πολλά χαμόγελα ανακούφισης, σφραγίδα στη χαμένη ταυτότητα. Ο Ολυμπιακός ξαναβρήκε τον εαυτό του και δικαιούται να ατενίζει το επόμενο «κοκκινοπράσινο» ντέρμπι με περίσσια αισιοδοξία. Μόνο που εκεί δεν θα έχει για δεκανίκι τον κόσμο του.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ο προφανής θριαμβευτής του τριημέρου, αφού ξανάστησε την ομάδα στα πόδια της και πήρε πολλά από όλους τους παίκτες που χρησιμοποίησε. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου στο ματς της Τρίτης, αλλά απόψε έπαιξε περισσότερο από τον Φουρνιέ, περισσότερο και από τον ΜακΚίσικ. Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ ήταν αστερίσκος απέναντι στη Ρεάλ, αλλά ξεκίνησε βασικός και γελοιοποίησε την ακριβοπληρωμένη σκυταλοδρομία ψηλών της Μπάρτσα, με 12+8 σε 22 λεπτά.

Ο Εβάν Φουρνιέ είδε ολόκληρο ημίχρονο από τον πάγκο λόγω των φάουλ, αλλά αφηνίασε μετά την ανάπαυλα και έγινε ο σταρ για τον οποίο οι Αγγελόπουλοι έσπασαν τον κουμπαρά. Ο Άλεκ Πίτερς βρήκε χώρο ακόμα και στη θέση «3» και έγραψε ένα συναπτό 20λεπτο. Ο Σακίλ ΜακΚίσικ έπαιξε ξανά τον ανεκτίμητης αξίας ρόλο των προηγούμενων αγώνων και νικήθηκε μόνο από την κούρασή του.

Στην τελική μοιρασιά του μεροκάματου, δεν υπήρχε «ερυθρόλευκος» που να έφτασε τα 25 λεπτά συμμετοχής. Η μάχη των ριμπάουντ έγραψε +16, τα λάθη περιορίστηκαν αρκετά μετά από το χλιαρό ξεκίνημα, ο Γουόκαπ με τον Παπανικολάου κέρδισαν ανάσες και έδωσαν ανάσες, το πείσμα της ομάδας έγινε κινητήρια δύναμη, όλα έγιναν θρύψαλα στο υαλοπωλείο. «Οι ήττες μας βοήθησαν να αλλάξουμε πρόσωπο», ομολόγησε ο Ντόρσεϊ μετά τον αγώνα. «Τον χαρακτήρα σου τον δείχνεις όταν είσαι πεσμένος στο καναβάτσο».

Ο Ελληνοαμερικανός πρόσθεσε κάτι που πολλοί τείνουν να ξεχνούν: το σημαντικότερο στοίχημα στην Euroleague είναι όχι να κερδίζεις εκτός έδρας, αλλά να οχυρώνεις το σπίτι σου. Ο Ολυμπιακός μετράει 3 ήττες σε ισάριθμα ταξίδια, αλλά το 4-0 στο Φάληρο τον κρατάει σε σταθερή τροχιά. Η Μπάρτσα πετάει πιο ψηλά επειδή νίκησε στο Βελιγράδι (τον Ερυθρό Αστέρα) και στην Κωνσταντινούπολη (την Εφές). Απόψε, βέβαια, δεν κατάφερε τίποτε παρά μόνο να ξεσκίσει τη φανέλα του Μουσταφά Φαλ. Αν θέλετε την όχι ιδιαίτερα ταπεινή γνώμη μου, ούτε φέτος είναι καλύτερη από τη Ρεάλ.

Ο Ολυμπιακός του Οκτωβρίου πέρασε κάμποσες παιδικές ασθένειες, ιδίως απέναντι σε ομάδες που διαθέτουν ικανούς σκόρερ στην περιφέρεια, αλλά διαθέτει τα ισχυρά θεμέλια για να λύσει τα δομικά προβλήματα που θα τον ταλανίζουν στο πρώτο μισό της σεζόν. Η πρόβλεψη που τολμήσαμε στο Old School της περασμένης Τρίτης, για δύο νίκες στις ισάριθμες μονομαχίες με τους άσπονδους της Ισπανίας, αποδείχθηκε ακριβής, αν και έγινε πάνω στα αποκαΐδια της ήττας από τον Παναθηναϊκό.

«Η ομάδα μας έχει πάρα πολύ ψηλό ταβάνι», είπε ο Γιώργος Μποζίκας, επαινώντας τους περιφερειακούς αμυντικούς που βοήθησαν τους άλλους να σηκώσουν τα χέρια ψηλά. Η αμυντική πίεση βοήθησε τον Ολυμπιακό να στήσει την επίθεσή του όπως την ήθελε και να ξεπεράσει ξανά τις 20 ασίστ, ενώ το ανελέητο κυνήγι του επιθετικού ριμπάουντ με μπροστάρη τον Μιλουτίνοφ διόρθωσε τις όχι πολλές ανορθογραφίες: 16 απόψε, 15 προχθές.

Απομένει να δούμε, αύριο στο Βελιγράδι, με τι είδους βηματισμό θα φτάσει από την πλευρά του ο Παναθηναϊκός στο ευρωελληνικό ντέρμπι της επόμενης Παρασκευής. Στοιχηματίζω ότι στον Ολυμπιακό το περιμένουν με πολλή ανυπομονησία, μετά από όσα ακολούθησαν την αναμέτρηση της περασμένης Κυριακής.