Το βιολί που παίζει ροκ εντ ρολ

Εάν το πρώτο μήνυμα του Εργκίν Αταμάν ήταν -και αυτό είναι ένα μεγάλο «εάν»- ο εξοστρακισμός του Ιωάννη Παπαπέτρου, το δεύτερο ήταν η βασική πεντάδα που παρατάχθηκε απέναντι στη Μπαρτσελόνα: Γκραντ, Καλαϊτζάκης, Χουάντσο, Λεσόρ, τέσσερις αμυντικοί καμικάζι δίπλα στον «Ισπανό» Λορέντζο Μπράουν. Με τον απροπόνητο Ναν στον πάγκο.

Απέναντι στη Μπάρτσα, και με το έδαφος να τρέμει εδώ και μέρες, ο Παναθηναϊκός δεν είχε την πολυτέλεια να κουβαλήσει χλιαρούς αμυντικούς. Στο 6ο λεπτό το σκορ ήταν ήδη 13-6, οι «πράσινοι» βρίσκονταν στο μπόνους και το έδαφος ήταν στρωμένο για να καταφτάσουν οι αρτίστες. Η βραδιά δεν πολυσήκωνε σολίστες, αλλά ο Κέντρικ Ναν είναι ένα γνήσιο Στραντιβάριους τον καιρό του ροκ εντ ρολ.

«Είναι ίσως το μεγαλύτερο ταλέντο που ήρθε ποτέ στην Ελλάδα», υποκλίθηκε ένας αντίπαλος, ο Γιώργος Πρίντεζης. Ο Κέβιν Πάντερ, στην απέναντι όχθη, παρακολουθούσε με φθόνο. Ο Παναθηναϊκός κινδύνευσε να χάσει το παιχνίδι σε νεκρό χρόνο, αλλά το κέρδισε χάρη στα τρία καλάθια που το αστέρι του πέτυχε σε νεκρό χρόνο, με το ρολόι σταματημένο: πίσω από τη σέντρα στην εκπνοή της πρώτης περιόδου, από τα 6 μέτρα στο φινάλε του ημιχρόνου, από το κεντρικό logo στο τέλος της τρίτης.

«Μικρές λεπτομέρειες έκριναν τα πάντα», σχολίασε ο Τζοάν Πενιαρόγια. Η ομάδα του απείλησε να αποδράσει από το ΟΑΚΑ με το ίδιο κόλπο που τη βοήθησε να φύγει νικήτρια πριν από 7 μήνες από το Φάληρο, ένα αυστηρό φάουλ για 3 βολές πάνω στο τεντωμένο σχοινί.

Αυτή τη φορά, όμως, απέμεναν 8 δευτερόλεπτα για να ακουστεί η κόρνα. Απόντος του Ναν, που αποβλήθηκε με 5ο φάουλ, οι «πράσινοι» αξιοποίησαν τον Ματίας Λεσόρ, όπως έκαναν και στην αμέσως προηγούμενη επίθεση: πρώτα με τον Σλούκα, έπειτα με τον Μπράουν. Το σκορ ήταν ισόπαλο, αλλά δύο άστοχες βολές στα 3’’, μπορεί να καταδίκαζαν τον Παναθηναϊκό σε ήττα, με τον Ναν παροπλισμένο σε πιθανή παρτάταση.

Ήταν βαριά η μπάλα; «Δεν είχα κανένα άγχος, αφού πάντοτε βάζω 1 στις 2», είπε ο Λεσόρ μεταξύ σοβαρού, αστείου και σοβαρού. Εν τέλει αυτός ήταν ο άνθρωπος του αγώνα, αφού το κλέψιμό και κάρφωμά του στο 85-84 (σε συνεργασία με τον πολύτιμο Καλαϊτζάκη) έφερε το «τριφύλλι» σε θέση ισχύος. Είπαμε, ήταν γραφτό να γίνει η δουλειά από την άμυνα. Το 84-79 του 37ου λεπτού γράφτηκε με καταιγισμό από τρίποντα, αλλά στην τελική ευθεία το καλάθι μοιάζει πιο μικρό.

Στα πρώτα 30 λεπτά του αγώνα ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός ούτε στην άμυνα ούτε στην επίθεση. Κατόρθωσε μεν να φρενάρει τον Πάντερ και τον Αμπρίνες μέχρι το 24ο λεπτό, με αιχμές τους Καλαϊτζάκη, Γκραντ, αλλά είχε μία άμυνα γεμάτη ρήγματα και αιμορραγούσε ασταμάτητα μέσα από το ζωγραφιστό. Όταν οι άσφαιροι σουτέρ της Μπάρτσα ζεστάθηκαν, οι Καταλανοί ξεμάκρυναν στον ορίζοντα: 55-66.

Ο κίνδυνος μίας τρίτης σερί ήττας ζωγραφίστηκε ανάγλυφα στο γυάλινο παρκέ, αλλά το λάθος της Μπάρτσα, που προσπάθησε να οχυρώσει τη δική της ρακέτα πληρώθηκε σε σκληρό νόμισμα. Ο Ντίνος Μήτογλου άνοιξε την άμυνα με μακρινά σουτ από τη θέση «5», ο Ναν είδε καθαρά τον ορίζοντα και έβαλε τρία σερί τρίποντα, ο Τζέριαν Γκραντ ακροβολίστηκε με τη σειρά του, δεν χρειάστηκε καν Σλούκας για να τουμπάρει το ματς.

Στο κρίσιμο βιράζ του αγώνα, οι «πράσινοι» σούταραν 6/8 τρίποντα και οι Ισπανοί κοιτάζονταν απορημένοι. Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, ο Παναθηναϊκός πέτυχε σερί 17-2 σε 2:39. Από το 60-69 στο 77-72, δεκαεπτά πόντοι ενεργητικό σε σκάρτα 160 δευτερόλεπτα. Και μάλιστα χωρίς να σουτάρει ελεύθερες βολές.

Το φύλλο αγώνα που αρχειοθετήθηκε στην τσέπη του Αταμάν έχει ροζ απόχρωση, αλλά δεν είναι όλα ρόδινα. Ο Παναθηναϊκός κινδύνευσε σοβαρά απέναντι στην ελλιπή Μπαρτσελόνα, στο κατά την ταπεινή γνώμη μου «ευκολότερο» από τα τέσσερα παιχνίδια που έχουν στην ατζέντα τους οι «αιώνιοι» αυτό το τετραήμερο.

Οι αγώνες των 88-90 πόντων δεν είναι καλός σύμβουλος για μία ομάδα που έγινε ομαδάρα χάρη στην άμυνά της και ο δρόμος προς την έρημο του Άμπου Ντάμπι είναι ανηφορικός. Αποφεύχθηκε, ωστόσο, το τρίτο σερί στραπάτσο και έπεσε άφθονο νερό στις φλόγες, όπως αποδεικνύεται και από την άμεση επιστροφή του Ιωάννη Παπαπέτρου. Το «refuse to lose» δεν έβλαψε ποτέ κανέναν και το ειδικό βάρος του πρωταθλητή Ευρώπης εξακολουθεί να μετράει πολύ στο ισοζύγιο των δυνάμεων.

Μεθαύριο, δίχως ανάσα, έχει Παρτίζαν (με σερί τριών νικών) και Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Όπως λέγαμε σήμερα το μεσημέρι στο Old School, με τον συνοδοιπόρο Δημήτρη Κωνσταντινίδη, το Βελιγράδι μπορεί να γίνει για τον Παναθηναϊκό -εφ’ όσον κερδηθεί- αφετηρία δεύτερης εκτόξευσης, μία νέα Κωνσταντινούπολη. Η αποψινή νίκη πανηγυρίστηκε στο ΟΑΚΑ με αναστεναγμούς ανακούφισης και τα σύννεφα λιγόστεψαν αισθητά.