Η Αντζελα Οκουτόγι είναι σήμερα η καλύτερη τενίστρια της Κένυας και ο αγώνας της να αντιμετωπίσει τις αντιξοότητες συνεχίζει να οδηγεί την άνοδό της στο άθλημα.
Η έφηβη έγραψε ιστορία το 2022, όταν με την Ολλανδέζα Ρόουζ Μαρί Νιτζκαμπ γκατέκτησαν τον τίτλο του διπλού των κοριτσιών στο Wimbledon. Τότε η Οκουτόγι έγινε η πρώτη μαύρη Αφρικανή που κέρδισε ένα Grand Slam νεανίδων.
Το τένις ήταν μια διέξοδος για τη νεαρή αθλήτρια και τη δίδυμη αδελφή της, Ροσελίντα Ασούμουα, με του δυο τους να βιώνουν μία τραυματική και δύσκολη παιδική ηλικία, μιας και ένα διάστημα αυτής την πέρασαν στο ορφανοτροφείο. Η Οκουτόγι και η δίδυμη αδελφή της μπήκαν σε ορφανοτροφείο μετά τον τραγικό θάνατο της μητέρας τους κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αλλά μετά από σύντομη παραμονή, η γιαγιά τους Μαρί Ντόντα επέλεξε να μεγαλώσει εκείνη τα μηνών δίδυμα, ένα επίπονο εγχείρημα για την ηλικιωμένη γυναίκα που εργαζόταν ως καθαρίστρια σε μοναστήρι στην πρωτεύουσα της Κένυας, το Ναϊρόμπι.
Τα δύο κορίτσια ζούσαν σε μία μονοκατοικία που μοιράζονταν με τη Ντόντα και τρία άλλα παιδιά και οι πρώτες αναμνήσεις της Οκουτόγι ήταν σκοτεινές και δύσκολες.
«Το γεύμα μας ήταν ένα φλιτζάνι νερό, επιβιώναμε»
«Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι το τένις είναι ένα πλούσιο άθλημα και εγώ δεν προέρχομαι από πλούσια οικογένεια. Έτσι, το ότι κατάφερα να ξεφύγω, είναι μια αρκετά καλή ιστορία.
Μεγαλώνοντας, θυμάμαι ότι υπήρχαν φορές που δεν τρώγαμε και το μόνο γεύμα ήταν ένα φλιτζάνι νερό και επιβιώναμε. Γι' αυτό είμαι ατρόμητη και είμαι δυνατή.
Η ζωή μου μεγαλώνοντας δεν ήταν εύκολη. Θυμάμαι ότι η οικογένειά μας δεν είχε χρήματα, μόνο η γιαγιά μου που ήταν χήρα, φρόντιζε πέντε παιδιά.
Είχαμε μόνο τη γιαγιά μας που μας παρείχε τα πάντα. Μερικές φορές ήταν δύσκολο για εμάς να βρούμε ένα γεύμα το βράδυ. Ίσως [τρώγαμε] μόνο πρωινό ή δείπνο, ένα από αυτά.
Ήταν δύσκολα, αλλά ήταν καλά. Πιστεύω ότι οι δύσκολες στιγμές μας βοήθησαν να φτάσουμε εδώ που είμαστε».
Παρά το δύσκολο ξεκίνημα της ζωής τους, τα δίδυμα αδέρφια σύντομα βρήκαν διέξοδο στο τένις. Το μοναστήρι όπου ζούσαν διέθετε σχολείο με γήπεδα τένις και τα τετράχρονα τότε παιδιά περνούσαν τον περισσότερο χρόνο τους παίζοντας ένα άθλημα στο οποίο κάποια μέλη της οικογένειάς τους ήταν καλά εξοικειωμένα.
«Επέλεξα το τένις, καθώς ήταν το μόνο άθλημα που μπορούσα να δω. Ήταν ένα άθλημα που ήταν πάντα γύρω μου καθώς η οικογένειά μας έπαιζε τένις. Ο θείος μου έπαιζε τένις, η θεία μου, ακόμη και η μητέρα μου έπαιζε τένις πριν πεθάνει. Πιστεύω ότι είναι απλά μέσα μας.
Μπορώ να θυμηθώ να κρατάω μια μεγάλη ρακέτα και να φοράω καθημερινά παπούτσια και casual ρούχα, να πηγαίνω στο γήπεδο τένις και να παίζω».
Τώρα, εμπνέουν τους νέους της Αφρικής να κυνηγήσουν τα όνειρά τους: «Το ταξίδι μου [ενέπνευσε] και ήδη εμπνέει τόσα πολλά νέα παιδιά και μπορώ να τους δείξω ότι μπορούν επίσης να το κάνουν», δήλωσε η Οκουτόγι στο Olympics.com από το σπίτι της στο Ναϊρόμπι, όπου μεγάλωσε από τη γιαγιά της.
Η Οκουτόγι πλέον είναι το ζωντανό παράδειγμα πως το τένις δεν είναι μόνο για παιδιά πλούσιων οικογενειών:
«Το να μπορέσεις να ξεφύγεις, είναι μια πολύ καλή ιστορία και ένα καλό πράγμα που μπορούμε να δείξουμε στον κόσμο και στα παιδιά από την Κένυα και την Αφρική. Τα περισσότερα από τα παιδιά που αρχίζουν τώρα να παίζουν τένις δεν προέρχονται από εύπορες οικογένειες και μπορώ να τους δείξω ότι μπορούν να το κάνουν και αυτοί. Απλά πρέπει να πιστεύουν στον εαυτό τους, στα όνειρά τους και να έχουν πάντα αυτή τη θετική νοοτροπία ότι όλα θα πάνε καλά».